پاداش یک میلیونی که از گرفتن آن خجالت زده ام!

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ دارنده نشان طلای رقابت‌های فوق سنگین وزنه‌برداری معلولان بازی‌های پارالمپیک لندن اظهار کرد: چند روز قبل مراسم تقدیر از من بابت افتخارآفرینی در لندن برگزار شد. در همه استان آذربایجان غربی فقط من و حسن‌پور، بازیکن تیم ملی والیبال نشسته موفق به کسب مدال در پارالمپیک شدیم. بعد از ماه‌ها مراسم را برگزار و یک میلیون تومان برای تقدیر به ما پرداخت کردند!

وی با انتقاد از پرداخت پاداش بیشتر به ورزشکاران سطح استانی نسبت به قهرمانان ملی یادآور شد: متاسفانه بعد از مراسم متوجه شدم، به ورزشکارانی که در سطح استان نقره گرفتند، نسبت به ما که در مسابقات پارالمپیک مدال گرفتیم، پاداش بیشتری پرداخت کردند. وقتی به من یک میلیون پاداش دادند، خجالت‌زده شدم! اگر می‌دانستم مسئولان استان این‌گونه می‌خواهند از من تقدیر کنند،‌ همان‌جا هدیه را پس می‌دادم.

وزنه‌برداری دسته فوق سنگین معلولان با انتقاد از این که پاداش یک میلیونی حتی به اندازه یک سکه تمام بهار آزادی هم نیست، خاطر نشان کرد: این برخوردها بد و زشت است. آذربایجان غربی، تهران نیست که 100 قهرمان داشته باشد! ما دو ورزشکار مدال‌آور در پارالمپیک بودیم. بعد از چند ماه از ما تقدیر شد، آن‌هم به بدترین شکل ممکن! آن‌وقت هم انتظار دارند که بگویم مسئولان استان آذربایجان غربی به ورزشکاران توجه می‌کنند!

وی ادامه داد: مسئولان هر کجا که می‌روند، از نام ما مایه می‌گذارند. نمی گویم بابت این پاداش ناراحتم ولی مسئولان هم فراموش نکنند که سیامند همیشه قهرمان نیست و اگر یک آسیب کوچک ببیند، همه چیز تمام است. من به خاطر وزنه‌برداری، دانشگاه و زندگی‌ام را رها کردم؛ آن وقت استاندار آذربایجان به قهرمان بازی‌های پارالمپیک یک میلیون تومان پاداش می‌دهد! این که به نفر سوم استان بیشتر از من پاداش دادند، واقعا باعث تاسف است. با این برخوردها ارزش مدال من در پارالمپیک را پایین آوردند. نمی‌دانم چرا مسئولان فرق می‌گذارند. فقط می‌دانم این رفتارها خیلی زشت است!

رحمان با اشاره به اهدای آپارتمان، خودرو و سکه به سایر قهرمانان پارالمپیک در استان‌های دیگر گفت: من هم از این رفتارها مانده‌ام! دوستانم مدام من را مسخره می‌کنند که با گذشت ماه‌ها هنوز استانم، مراسم تقدیری را برگزار نکرده است. مدیر کل آذربایجان غربی را به تازگی دیدم. در مراسم آمد و خودش را معرفی کرد. فکر نمی‌کنم حتی سیامند رحمان را بشناسد!

دارنده نشان طلای بازی‌های پارالمپیک لندن درباره آخرین وضعیتش گفت: حدود یک ماه است که هفته‌ای دو، سه بار به صورت سبک تمرین می‌کنم. چون مسابقات مهمی پیش‌رو نداریم، تمرین‌ها را جدی پیگیری نمی‌کنم. مربی ندارم و مستقل تمرین می‌کنم. فقط برنامه‌های تمرینی را تلفنی با سرمربی تیم ملی هماهنگ می‌کنم. به دلیل نبود امکانات و تجهیزات در اشنویه ناچارم هفته‌ای دو - سه بار 80 کیلومتر تا ارومیه بروم تا تمرین کنم. البته قبلا در ارومیه هم امکانات مهیا نبود که با حمایت خسروی وفا شرایط تمرین مهیا شد.