به گزارش حوزه
دولت باشگاه خبرنگاران، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دولت، قانون موافقتنامه استرداد مجرمین بین ایران و بلاروس که در مجلس شورای اسلامی تصویب و از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام موافق با مصلحت نظام تشخیص داده شد، از سوی رئیس جمهور برای اجرا ابلاغ شد.
تعهد استرداد براین اساس، هر یک از طرف‌های متعاهد متعهد می شود که حسب درخواست طرف متعاهد دیگر، اشخاصی را که از طرف مقام های صلاحیتدار طرف درخواست کننده متهم یا محکوم شده اند را به یکدیگر مسترد کنند، اعم از این که آن جرم قبل یا بعد ازلازم الاجراشدن این موافقتنامه ارتکاب یافته باشد. اگرجرم در کشور ثالثی توسط یکی از اتباع طرف درخواست کننده ارتکاب یافته باشد و طرف درخواست کننده بر اساس تابعیت مجرم، صلاحیت رسیدگی داشته باشد.
مرجع صلاحیتدار مرجع صلاحیتدار ایران، قوه قضائیه و بلاروس؛ دادستانی کل است.
جرائم استرداد جرم مشمول استرداد از نظر این موافقتنامه رفتاری است که طبق قوانین هر دو طرف جرم بوده و مستلزم مجازات حبس به مدت یک سال باشد.
تعویق استرداد و استرداد موقت چنانچه فرد موضوع درخواست استرداد برای جرم دیگری در قلمرو طرف درخواست شونده تحت تعقیب قرار گیرد یا در حال گذراندن محکومیت باشد، استرداد را می توان تا زمان اتمام رسیدگی ها، پایان محکومیت یا آزادی وی، که به اطلاع طرف درخواست کننده خواهد رسید، به تعویق انداخت.
شیوه های استرداد درخواست استرداد طبق این موافقتنامه بصورت کتبی، امضاء شده بوسیله مقام رسمی و مهمور به مهر رسمی از طریق مجاری دیپلماتیک یا مراجع صلاحیتدار به عمل خواهد آمد.
بازداشت موقت درموارد اضطراری، می توان شخص موضوع درخواست استرداد را طبق طرف درخواست شونده و یا درخواست مراجع صلاحیتدار طرف درخواست کننده که از مجاری دیپلماتیک یا از طریق اداره مرکزی ملی سازمان پلیس جنایی بین المللی (اینترپل) به عمل آمده است، موقتا بازداشت کرد. درخواست حاوی اعلام قصد درخواست استرداد شخص مزبورو اعلام وجود حکم بازداشت یا محکومیت علیه وی و در صورت امکان حاوی توصیف وی و سایر اطلاعاتی خواهد بود که در صورت وجود ممکن است برای توجیه صدور حکم بازداشت در صورت ارتکاب جرم یا محکومیت شخص مورد نظر در قلمرو طرف درخواست شونده لازم باشد.
قاعده اختصاصی بودن بدون رضایت طرف درخواست شونده نمی توان فرد مسترد شده را در کشور طرف درخواست کننده به دلیل جرمی غیراز آنچه که استرداد در مورد آن پذیرفته شده است، تعقیب یا مجازات کرد یا او را بدون رضایت طرف درخواست شونده به کشور ثالثی مسترد کرد.
عبور هریک از طرف های متعاهد با رعایت قوانین و مقررات راجع به استرداد خود، به افرادی را که توسط دولت ثالث به طرف متعاهد دیگر مسترد می شوند، اجازه عبور خواهد داد.
انتهاي پيام/