این پرنده یا پرنده های هم خانواده با آن را در فارسی مرغ مردار خوار، دژکاک، دال و لاشخور نیز نامیده اند. واژه کرکس نام مناسبی برای این جانوران نیست کرکس که کلمه انگلیسی است به معنی لاشه است و بهتر است که این پرندگان را به نام لاشخور و یا دال بنامیم.
علیرضا مهدوی کارشناس محیط زیست گفت: این پرندگان بسیار بزرگ و کند پروازند، بال های بسیار پهن و دراز و دم کوتاهی دارند. لاشخورها پرندگانی هستند که از لاشه یعنی جسد حیوانات مرده تغذیه می کنند و حتی برخی از این لاشه ها ممکن است گندیده باشد که به علت فساد از میکروب پوشیده می شود، اما بی مویی سر لاشخور باعث می شود که کله این حیوان در معرفی تابش مستقیم آفتاب قرار گیرد و در نتیجه میکروب های روی سرش از بین بروند.
وی افزود: لاشخورها به جز در اقیانوسیه و جنوبگان در همه قاره ها یافت می شوند. در ایران 5 گونه لاشخور وجود دارد که شامل دال سیاه، دال، دال پشت سفید، لاشخور مصری یا کوچک و هما.
* هما تنها لاشخوری است که سرش پر دارد
هما از همه بزرگتر است و نوع مصری از همه کوچکتر. این دو پرنده ویژگی های منحصر به فردی دارند که از سایر لاشخورها متمایزشان کرده است.
مهدوی ادامه داد: لاشخورها در زمان های نه چندان دور در ایران فراوان بودند. اما مدتی است که در کشورمان وضع گونه لاشخور مصری در خطر انقراض و وضعیت لاشخور پشت سفید بحرانی اعلام شده است.
وی تصریح کرد: البته به طور کلی وضعیت لاشخورها در منطقه آسیا مناسب نیست و حتی برخی احتمال انقراض نسل این پرندگان را در این قاره تا یک دهه آینده اعلام می کنند.
این کارشناس محیط زیست با اشاره به دلایل انقراض نسل لاشخورها، خاطر نشان کرد: استفاده کشاورزان از داروهای شیمیایی برای سالم نگهداشتن دام هایشان و سپس تغذیه این پرندگان از جسد این دام ها همچنین داروهایی که کشاورزان و دامداران برای تسکین درد به دام ها می دهند در نهایت می تواند لاشخورها را مسموم کند.
گفتنی است، این پرنده به دلیل تغذیه از لاشه جانوران دیگر ممکن است چندان برای انسان خوشایند نباشد، هر چند که زمانی در دنیای باستان دارای ارج و قرب زیادی بوده است. اما برای زنجیره های غذایی مهم است و کاری را که طبیعت برایش در نظر گرفته انجام می دهد./ز
گزارشی از هراتیان