سمیرا مختاری قدیم، کارشناس هنر در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت:کودکان هر چند خلاق تر باشند، ترکیبات بیشتری در رنگها به وجود می آورند و آثاری مبتکرانه بر جای خواهند گذاشت.
وی گفت: اما اجبار در رنگ آمیزی، خلاقیت کودک را از بین می برد.
مختاری قدیم تصریح کرد: همانند سازی رنگی در نقاشی کودکان به چشم می خورد یعنی کودکان به طور ناخودآگاه رنگها را که به اشیا می زنند گاهی این رنگها با واقعیت همانند است و گاهی به طور کامل عجیب و غریب رنگ می کنند و این نوع استفاده از رنگ است که افکار و شخصیت خالق آن را نمایان می سازد و نباید آن را سرکوب کرد.
وی خاطر نشان کرد: درک اصلی کودک از رنگ به طور معمولی پس از دو سالگی است و در این سن کودک با استفاده از انواع وسائل نوشتاری مانند قلم، خودکار، مداد و مداد رنگی به خط خطی کردن می پردازد و این شروع کار او در نقاشی است.
این کارشناس هنر عنوان کرد: باعث تعجب است با آنکه هنر در عصر حاضر تغییرات چشم گیري کرده است و قسمت اعظم این تغییرها به رنگ باز می گردد، هنوز در مدارس و کلاسهای آموزشی قوانین حاکم رنگ آمیزی وجود دارد یعنی آنها معتقدند که رنگ سبز متعلق به درخت و برگ سبز است و یا رنگ آبی خاص دریا و آسمان است اما در نقاشی به هر دلیلی که فرد استفاده از رنگ واقعی را لازم نداند می تواند هر رنگی که بیان احساسات اوست جایگزین رنگ مورد نظر کند.
مختاری قدیم متذکر شد: برای هنرمندان ثابت شده است که رنگ خودی خود در هنر وسیله پرقدرتی برای نشان دادن حالات درونی است. در مورد کودکان تحولات و روحیات آنها است که انتخاب کننده رنگ است و نه حقیقت برونی و باید توجه داشت که در ابتدا آنها با ناآگاهی از رنگ استفاده می کنند ولی بعدها که بزرگتر شدن و آموزش دیده اند استفاده از رنگ ذاتی را رها کرده و بر طبق تدریسی که به آنها می شود آغاز به جایگزین کردن رنگهایی که مربی می خواهد، می کند.
وی تاکید کرد: رنگ برای روانشناسان معنای بسیاری دارد و به کمک آن به تجزیه و تحلیل در کودکان در استفاده از رنگ ها بیشتر به روانشناسان کمک می کند تا به درون آنها رسوخ کند./ح