اين وکيل پايه يک دادگستري ادامه داد: کودک آزاری شامل رفتارهایی است که توسط افراد دیگر، خصوصا بزرگسالان، نسبت به کودکان انجام می‌گیرد و به نوعی به سلامت جسمی و روانی آنان آسیب می‌رساند.
وي تصريح کرد: در سال 81 قانون حمايت از كودكان و نوجوانان تصویب شد که در این قانون تمامي اشخاصي كه به سن 18 سال تمام نرسيده‌اند مورد حمایت قرار می‌گیرند و هر نوع اذيت و آزار كودكان و نوجوانان كه موجب شود به آنان صدمه جسماني يا رواني و اخلاقي وارد شود، ممنوع است.
اسدي با بيان اينکه براساس این قانون، کودک‌آزاری از جرايم عمومی محسوب می‌شود گفت: اين دعوي نیاز به شاکی خصوصی ندارد٬ یعنی هرکس می‌تواند به محض دیدن مورد کودک‌آزاری آن را گزارش دهد و دادستان هم به‌عنوان مدعی‌العموم موضوع را پی‌گیری مي‌کند، حداکثر مجازاتی که در این قانون پیش بینی شده است 6ماه حبس و 1 میلیون تومان جزای نقدی است.
اين حقوقدان اظهار داشت: دولت جمهوری اسلامی ایران در سال 1372 به کنوانسیون جهانی حقوق کودک پیوسته و مفاد آن معاهده بین‌المللی، دولت‌ها را موظف به دفاع از حقوق کودکانكرده و به نظر می‌رسد که توجه ویژه حاکمیت ایران به حقوق کودک موضوعی لازم و درخور تامل باشد ، اما قانون فعلي حمايت از کودکان و نوجوانان جامع و کامل نبوده و بايد تدبيري مناسب در اين زمينه انديشيده شود.
اين وکيل پايه يک دادگستري خاطرنشان کرد: آموزش به کودکان، نظارت و سرکشی از کودکانی که به خانه‌ای بازگشته‌اند که در آن مورد آزار قرار گرفته‌اند ، تصویب قانون برای حمایت از حقوق کودکان و ایجاد معاضدت‌های قضایی و حقوقی برای کودکان مي‌تواند از بروز کودک آزاري جلوگيري کند.
انتهاي پيام/