به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک ، قندها، نشاسته و فیبرها به گروهی تعلق دارند که کربوهیدرات نامیده می شوند. برای بهتر کردن روند رشد، افراد باید در برنامه ی غذایی خود حبوبات، سبزی ها و میوه ها را بگنجانند.
در حال حاضر کربوهیدرات ها مورد توجه زیادی قرار گرفته اند. وقتی در مورد کربوهیدرات ها فکر می کنید، احتمالا مواد غذایی زیر در ذهن شما تداعی می شوند: نان، برنج، پاپ کورن(ذرت بوداده) و همچنین ذرت خام، سیب زمینی، کرفس، انبه، هلو، موز تازه، لوبیای پخته شده، بستنی کم چرب و...
بر پایه ی این گزارش ، اگر مایلید اطلاعات بیشتری در این باره کسب کنید، شما را به خواندن این مطلب توصیه می کنیم. تمامی مواد فوق، مغذی و مهم تلقی می شوند. قندها، نشاسته و فیبرها به گروهی تعلق دارند که کربوهیدرات نامیده می شوند.
تمامی کربوهیدرات ها از 3 عنصر به نام کربن، هیدروژن و اکسـیژن ساخته می شوند. نام کربوهیدرات از 2ماده شیمـیایی با نام کربو(کربن) و هیدرات(ترکیبات هیدروژن و اکسیژن) گرفته شده است.
اگر از یک قند تشکیل شده باشد، ساده است، اما اگر عـلاوه بر قندها شامل نشاسته و فیبر نیز باشند مرکب و پیچیده خواهد بود. شاید تعجب کنید که مواد نشاسته ای هم بر میزان رشد فرد تأثیر می گذارند.
شاید از خود بپرسید اگر آن ها از قند ساخته شده اند، پس چرا شیرین نیستند؟ برخلاف قندها، مولکول های نشاسـته بزرگ ترهستند و نمی توانند روی گیرنده های چشایی قرار بگیرند، بنابراین مزه ی شیرین آن ها قابل تشخیص نخواهد بود ولی تا چند دقیـقه حالت زبری شان روی زبان باقی می ماند.
برای بهتر کردن روند رشد، افراد باید در برنامه ی غذایی خود حبوبات، سبزی ها
و میوه ها را بگنجانند و به این نکته توجه داشته باشند که موادغذایی مزبور باعث کاهش بیماری های قلبی، سکته، فشارخون بالا و بعضی از سرطان ها می شوند
زمانی که آنزیم های هضم کننده ی موجود در بزاق، نشاسته را به قند تبدیل می کنند، به علت قرار گرفتن مولکـول های قند روی گیرنده های چشایی، فرد طعم شیرین آن را احساس خواهد کرد.
این گزارش حاکی از آن است ، نشاسته ها و فیبرها دارای یک وجه مشترک هستند و آن، وجود پلی ساکارید است که از چندین زنجیره ی بلند قند تشکیل شده است. بعد از هضم، نشاسته قبل از آن که جذب سیستم گردش خون شود، به قندهای ساده تر تجزیه می شود، این قندها عبارتند از: گلوکز، گلاکوز و فروکتوز
مونوساکاریدهایی مانند فروکتوز، اغلب در میوه ها یافت می شوند. آن ها تغییر نمی یابند و به همان شکل طبیعی خود جذب می شوند اما دی ساکاریدهایی مانند ساکروز، لاکتوز و مالتوز این گونه عمل نمی کنند. آن ها باید به ترکیبات ساده تری تبدیل شوند.
در بدن بعضی از افراد آنزیم لاکتاز به اندازه کافی تولید نمی شود، بنابراین نمی توانند لاکتوز یا قند شیر را به خوبی هضم کنند.
فیبرها پلی ساکاریدهای دیگری هستند که تا اندازه ای جـذب بدن می شوند. تعدادی از حیوانات می توانند فیبرها را جذب کنند.
در بدن انسان، آنزیم های گوارشی نمی توانند فیبرها را به ترکیبات ساده تر تبدیل کنند. بنابراین فیبر نمی تواند به‌عنوان یک منبـع انرژی در نظر گرفته شود./س