حضرت علامه طباطبايي درباره معني واقعي صبر فرمودند: «معناي صبر اين نيست که انسان خود را آماده هر مصيبتي کند و در مقابل هرکسي که به او قصد سويي کند تسليم محض باشد... بلکه صبر عبارت است از اين که انسان در قلب خود استقامتي داشته باشد که بتواند کنترل نظام نفس و باطن خود را -که حيات انساني بستگي به حفظ آن نظام دارد- در دست بگيرد، دل خود را از تشويش و نسيان تدبير و خبط فکر و فساد راي جلوگيري کند.»
حکمت زلال- ص۱۱۵