به گزارش
گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر؛ دکتر فیروزه جعفری روز چهارشنبه در نشست علمی پژوهشی که با عنوان «اعتیاد در زنان» در مجموعه فرهگی شقایق برگزار شد، گفت:وابستگی و سوء مصرف مواد در زنان روندی رو به رشد دارد و به نظر می‌رسد اعتیاد در زنان ویژگی‌های خاصی دارد که توجه به این ویژگی‌ها به رفع سیر اختلالات و برنامه‌ریزی‌های درمان آنان کمک می‌کند.
وی عوامل روانی- اجتماعی، فرهنگی و ژنتیکی را از عوامل موثر بر مصرف مواد در زنان ذکر کرد و افزود: مواجهه با محیط خانوادگی آشفته، پر از مشاجره و خشونت از عوامل روانی- اجتماعی تاثیرگذار در شروع و شیوع مصرف مواد در زنان هستند و مطالعات نشان می‌دهد که زنان معتاد اغلب تحت تأثیر روابط و مصرف مواد در همسر یا افراد مهم زندگی خود با مواد آشنا شده و مصرف آن را شروع کرده‌اند و علی‌رغم اینکه کمتر از مردان مصرف مواد دارند، اما سریع‌تر به سمت آن وابستگی پیدا می‌کنند.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد ادامه داد: عواملی نظیر هیجان طلبی، افسردگی، اعتماد به نفس پایین، انواع اختلالات جنسی و دشواری در تنظیم خلق از جمله عوامل مساعدکننده مصرف مواد برای زنان می‌باشند.
جعفری با تاکید بر اینکه عوامل فرهنگی علاوه بر شکل دادن به الگوهای مصرف و سوء مصرف، می‌توانند در شروع مصرف مواد در زنان موثر باشند، ادامه داد: فشار اجتماعی بر زنان برای داشتن اندام متناسب، بیش از مردان است، لذا آنان از موادی مثل سیگار، کوکائین و سایر مواد محرک، برای کاهش وزن خود استفاده می‌کنند بدون آنکه از عوارض آنها اطلاعی داشته باشند.
وی تاکید کرد: زنان سریع‌تر از مردان در اثر مصرف مواد، دچار پیامدها و عوارض جانبی ناشی از مصرف می‌شوند و علاوه بر این، آنان به صورت معنی‌داری بیش از مردان نسبت به داروهای تجویز شده همچون ضددردهای مخدر (کدئین، ترامادول) و داروهای ضد اضطراب (آلپروزلام، لورازپام) سوءمصرف پیدا می‌کنند.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد همچنین هشدار داد: شکاف جنسیتی از نظر مصرف مواد بین مردان و زنان خصوصاً از نظر مواد جدید مثل محرک‌های شبه آمفتامینی در حال کاهش است و زنان به احتمال زیاد ممکن است تحت تأثیر وظایف و نقش‌های خود در خانواده، الگوی مصرف خود را تغییر دهند.
جعفری در خصوص درمان زنان معتاد اظهار داشت: زنان نسبت به مردان با موانع بیشتری برای دسترسی به درمان مواجه هستند و در بین زنانی که به درمان دسترسی پیدا می‌کنند میزان ماندگاری در درمان نیز کمتر است، چرا که آنان برای ادامه درمان با مشکلات بیشتری روبرو هستند.
وی افزود: زنان سوء مصرف‌کننده مواد با انگ اجتماعی، فرهنگی و فردی مواجه‌اند، خصوصاً هنگام بارداری، احساس گناه و شرم از مصرف مواد به انگ مصرف مواد تبدیل می‌شود و این امر می‌تواند مانع از مراجعه آنان به مراکز درمانی شود.
جعفری ادامه داد: اغلب زنان معتاد یا به تنهایی سرپرستی کودکان‌شان را بر عهده دارند یا با همسرانی زندگی می‌کنند که خود نیز مصرف کننده‌اند و به همین خاطر مشکلات مربوط به نگهداری از کودکان در زمان مراجعه به مرکز درمان و تأمین هزینه‌های درمان از جمله موانع دسترسی به درمان آنان محسوب می‌شود.
وی گفت: احتمال ابتلا به اختلالات روانپزشکی، وجود خشونت خانگی و سوء رفتار هیجانی، جسمی و جنسی در زنان معتاد بیشتر است و این عوامل نیز باعث می‌شوند که دسترسی زنان به درمان سخت‌تر شود لیکن علی‌رغم همه موارد فوق، در صورت حمایت های روانی، اجتماعی در برنامه درمان زنان، ماندگاری در درمان بهتر خواهد بود./ل