به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، هر کودکی برای قشقرق و کج خلقی سبک و شیوه خاص خود را دارد، اغلب اوقات کج خلقی ها هدف دار هستند و اگر کودک بداند که با کج خلقی به آن هدف نمی رسد کمتر به این کار مبادرت می کند.
بداخلاقی های عصبی کودکان هم می تواند به صورت پاکوبیدن، جیغ و داد و گریه صدادار، پرت کردن وسایل خانه باشد.
کودکان از همان دوران آغازین تولد خود آموخته اند که اگر به اندازه کافی و یا به شدت گریه کنند می توانند به آنچه می خواهند برسد.
طرز تفکر کودک و در نتیجه رفتار او با برخورد مناسب به مرور زمان قابل تغییر است و در این بین برخورد شدید و خشونت جهت انتقال اطلاعات و لرزش ها به کودکان کمترین تأثیر را خواهد داشت.
همدلی با کودک، گوش فرا دادن به حرف های وی در نهایت موکول کردن توضیحات معضل اخلاقی به زبان آرامش کودک از مواردی است که والدین باید به آن توجه کنند.
حیدری روانشناس در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران، افزود: کج خلقی کودکان راهی برای بیان خواسته ها و دستیابی و یا شاید کودکان خسته، گرسنه و کلافه باشد.
وی در ادامه گفت: والدین در برابر کج خلقی کودکان باید صبور باشند وعامل کلافگی کودکشان را برطرف کرده و از موقعیت های که آرامش را از آنها می گیرند پرهیز کنند.
حیدری تصریح کرد: والدین اصولا برای پایان دادن قشقرق کودکان به تمامی خواسته های آنها پاسخ می دهند و در آن زمان کودک یاد می گیرد که برای رسیدن به خواسته هایشان باید کج خلقی و قشقرق به پا کنند./ز
گزارش از ریحانه جمشیدی