هرکس دوفرشته کاتب ویک فرشته نگهبان دارد .فرشته های کاتب صواب وعقاب در هر شبانه روز عوض میشوند ودوفرشته دیگر می آیند .اما فرشته های زمینی که ازتولد تا مرگ روی زمین خدا راه میروند جنسشان از نوع انسان است اما روحی آسمانی دارند دلهایشان سرشار از محبت مودت است جان خویش را برای بندگی خدا ورضای او میخواهند.

روح خدمت وکمک با وجودشان عجین شده است به ازای خدمت وتلاش خود برکسی منت نمیگذارند به خود مغرور نمیشوند .اینان شب وروز نمیشناسند از مشکلات نمی هراسند غم مردم را غم خود میدانند در ازای خدمت خود مزدی دریافت نمیکنند واگر بکنند اندک وناچیز است اینان مدد کاران اجتماعی هستند.

در هر مرتبه ای از دانش وعلم وپست ومنزلت باشند خود را خادم مردم میدانند در سحرگاهان برای همه دعامیکنند واز خدای خویش میخواهند سالم وسلامت باشند برای خدمت به بندگان خدا جانشان را برای رفاه خوشگذرانی بیشتر وحرص لذت بهره وری واسراف حیف میل شهوات نمیخواهند بلکه برای خدمت به بندگا ن خدا در جهت رضایت محبوب خویش دوست دارند خود ساده زندگی میکنند وبرای نیازمندان رفاه آسایش فراهم میکنند.

خوشا براحوال این فرشتگان فرشتگان براحوالشان قبطه میخورند اینان به مرحله خودشکوفایی رسیده وشکوفه های پر ثمرعمرشان را به کودکان ومردم نیازمند هدیه میکنند .اینان چراغ افروزان بزم مهربانی وپیوند لایه های ضعیف اجتماعی به ستونهای غنی مادی هستند. وخوشا به حال مردم ثروتمندی که ندای این فرشتگان را میشنوتد وبا آنان همراه میشوند وزمین خدا را به عرش گره میزنند