فناوری Cardiio از آزمایشگاه‌های MIT بیرون آمده است، پایه و اساس این فناوری همان چیزی است که دستگاه‌های «پالس اکسیمتر» از آن بهره می‌برند: هر بار که قلب شما ضربان پیدا می‌کند، خون به رگ‌های صورت شما جریان پیدا می‌کند و آنها را متسع می‌کند. افزایش جریان خون باعث جذب بیشتر نور و کاهش نور منعکس شده از صورت شما می‌شود. کاری که این اپلیکیشن می‌کند این است که با استفاده از دوربین جلوی گوشی، این تغییرات بسیار جزئی را که برای چشم عادی قابل تشخیص نیستند، رصد می‌کند.
بررسی‌ها نشان داده‌اند که میزان خطای این اپلیکیشن تنها به میزان سه ضربان در دقیقه است.
حین استفاده از اپلیکیشن توجه داشته باشید که در جای روشنی باشید، پشت سرتان بیش از حد روشن نباشد، تنها کاری که باید بکنید این است که گوشی یا آی‌پد را جلوی صورتتان بگیرید و ثابت بگیرید، تا در عرض چند ثانیه ضربان قلب شما، حساب شود.
این اپلیکشن بسیار ساده و سرراست عمل می‌کند، اما عملکرد خوبی دارد. با استفاده از این اپلیکیشن مدت‌ها می‌توانید دوستان خود را از داشتن چنین چیزی، شگفت‌زده کنید.
البته باید توجه کنید که این اپلیکیشن، تنها چیزی برای سرگرم کردن نیست، چرا که ضربان قلب شما در حال استراحت، شاخص مهمی است که نمایانگر سلامتی، آمادگی بدنی و حتی امید به زندگی شما است.
گرچه افزایش ضربان قلب حین ورزش، چیزی خوبی است، اما عموما ضربان قلب پایین‌تر نشانگر وضعیت سلامتی بهتر و یک قلب قوی‌تر است و نشان می‌دهد که شما از نظر آمادگی انجام فعالیت‌های هوازی وضعیت بهتری دارید.
اگر می‌خواهید در مورد حداکثر ضربان قلب هم اطلاعاتی داشته باشید به اینجا بروید.
پرواضح است که این اپلیکیشن، ابزاری برای تشخیص بیماری‌های قلبی نیست و احتمالا برای کسانی که قلبشان منظم نمی‌زند و «دیس ریتمی» قلبی دارند، احتمالا کاربردی نخواهد بود.
Cardiio، البته اپلیکیشن نسبتا گرانی است و ۴٫۹۹ دلار قیمت دارد، اما مسلما دسته‌ای از دوست‌داران فناوری و سلامت با هر دردسری شده، این اپلیکیشن را نصب می‌کنند.
اگر آی‌دیوایس ندارید یا نمی‌خواهید ۴٫۹۹ دلار به حساب اپل واریز کنید، می‌توانید خودتان نبض‌تان را بگیرید!
در این پست، پیش از این، یک اپلیکیشن اندروید را که با شیوه‌ای متفاوت، ضربان قلب را اندازه می‌گرفت، معرفی کرده بودم.
--------------------------------------------------------------------------------
حین نصب این اپلیکیشن، متأسفانه متوجه شدم که آی‌تونز و اپ استور در ایران از دسترس خارج شده‌اند.
کاربر موبایل هوشمند بودن در ایران، برای خیلی‌ها مبدل به نوعی ریسک و شاید هم به دور ریختن پول شده است و با رخداد اخیر، متأسفانه دیگر کاربران هم از سوی خود شرکت اپل و هم از داخل، به صورت دو سویه، مورد فشار قرار گرفته‌اند.
تصور نکنید که ناخشنودی ما تنها به خاطر دشواری رسیدن به چند اپلیکیشن ناقابل است و لطفا موضوع خسته‌کننده رقابت اندروید و iOS یا راه‌های میانبر زدن را هم اصلا مطرح نکنید، چیز نگران‌کننده تغییر فرهنگی است که اینگونه اعمال در بلندمدت در توده مردم ایران ایجاد می‌کنند. شکاف دیجیتال عظیمی از همین حالا بین ما و جامعه جهانی وجود دارد و متأسفانه روز به روز گسترده‌تر هم می‌شود.
درست به همین خاطر است که کاربردی‌ترین و مطرح‌ترین فناوری‌های اینترنتی و موبایل دنیا، نه‌تنها در برای اکثر کاربران قابل استفاده نیستند، بلکه حتی طرح کردن آنها در وبلاگ باعث موضع‌گیری منفی دسته‌ای از خوانندگان می‌شود.
شاید این دسته از خوانندگان عزیز حق داشته باشند، چرا که وقتی امکان دسترسی ارزان به گجت‌ها وجود ندارد و خرید آنها هم نوعی دور ریختن پول محسوب می‌شود، نوشتن روزانه از اپلیکیشن‌ها و سخت‌افزارها نوعی بی‌توجهی به وضعیت حاکم و بیگانگی با واقعیات موجود، محسوب می‌شود.
بله! درست است که با فلان ترفند ساده یا مثلا بازارهای داخلی برنامه‌های اندروید، می‌توان توهم به‌روز بودن و عقب نبودن از قافله جهانی را داشت، اما آیا مشکل با همین موارد حل می‌شود؟!