باشگاه خبرنگاران - " خوابم مي آد" فيلمي به طور كامل كمدي اما در عين حال تلخ است كه با وجود فضايي طنز و خنده دار براي تماشاچي، پايان تلخي را به تصوير مي كشد در اين ميان آن چه مخاطب را براي تماشاي ادامه ي فيلم ترغيب مي كند پايان دو وجهي آن است كه هم مي تواند خواب ابدي رضا را به همراه داشته باشد و هم اميدي به زندگي دوباره او باشد.
نكته قابل توجه در اين فيلم نگاه متفاوت كارگردان به مقوله فقز و بي پولي است كه شخصيتي به نام رضا با وجود بحران مالي خود سعي در كمك به دختر پاستيل فروش دارد و براي كمك رساندن به او دست به هر كاري ميزند كارگردان با چنين تمهيدي در شخصيت پردازي و خلق كاراكترهاي فيلم توانسته تلخي ها و مشكلات زندگي را با فضاي خنده دار و كمدي تلفيق كند و با طنز تلخي هاي زندگي را بپوشاند.
شروع فيلم با سبك جديدي آغاز مي شود به طوري كه رضا بر روي تخت خواب خود داستان زندگي خود را با نوشين روايت مي كند اين حالت فيلم، مخاطب را اميدوار مي كند كه با يك كمدي خلاق و متفاوت روبرو شود اما در ادامه ي داستان و با اضافه كردن داستانك هاي فرعي آدم ربايي رضا و شيرين، داستان به فضاي غير قابل باور و فانتزي سوق داده مي شود و فيلم را به دو بخش مختلف تقسيم مي كند.
در پايان نيز با نمايش سقوط ماشين به دره سعي شده تا دو نوع فضا براي مخاطب به وجود آيد يكي فضاي التهاب آور و غم انگيز كه با مرگ رضا صورت مي گيرد و ديگري اميد به زنده مانده اوست.
با اين كه فضاي فيلم كمدي است اما عطاران در هر لحظه ي فيلم مخاطب را به فكر فرو مي برد و در پس كلام شخصيت ها نكته قابل تاملي از فقر را مي گنجاند كه مي تواند ويژگي قابل قبول اين فيلم باشد.
رضا معلم ساده دلي است كه از دران كودكي فردي دست و پا چلفتي و كمي ساده به نظر مي آيد و بازي خوب رضا عطاران نيز بر جلوه نمايي اين شخصيت افزوده است. يكي ديگر از خلاقيت هاي كارگردان استفاده از اكبر عبدي در نقش يك زن است و با توجه به اين كه در آثار سينماي كمدي ايران شاهد بسياري از اين نمونه ها بوديم ولي اين نقش با بازي اكبر عبدي بدون نقص و قابل بحث است.
اكبر عبدي در كارنامه كاري خود در فيلم آدم برفي نيز تجربه ي ايفاي اين نوع نقش را به خوبي داشته بازي او در اني نقش علاوه بر جذاب كردن داستان به دليل قابليت او در ايفاي هر نوع نقشي بوده كه كارگردان نسبت به اين موضوع آگاه بوده و او را براي بازي در اين نقش انتخاب كرده است .
روايت داستان و مرور خاطرات دوران كودكي توسط رضا تجربه اي تازه در فيلم هاي كمدي و از شگردهاي جديد كارگردان است.
عطاران با اين كه در سريال هاي تلويزيوني موفق بوده است و كاراكترهاي جذاب و متنوعي را خلق كرده است اما در اولين فيلم سينمايي خود از نظر خلق كاراكتر ها موفق نبوده است.
فيلم "خوابم مي آد" را به عنوان يك اثر كمدي مي توان به لحاظ ساختار جديد و انتخاب موضوع متناسب را شرايط حال حاضر جامعه موفق دانست و در شرايطي كه سينماي ما از ضعف فيلم نامه و كمبود مخاطب رنج مي برد، اين فيلم مي تواند اميد ما براي توليد آثار بهتر و موفق را بيشتر كند و توجه فيلم سازان ما به ژانري كه اولويت مردم است ، سوق دهد تا شايد قهر مردم با سينما پايان يابد.
"يادداشتي از فائزه آقا بابايي"