به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در فضای مجازی متنی درباره‌ی نمایش «راه مهر راز سپهر» به کارگردانی شکر خدا گودرزی منتشر شد که به دلیل پایین بودن کف فروش، اجرای نمایش لغو خواهد شد، در حالی که یک هفته از اجرای این نمایش در سالن اصلی تئاتر شهر می گذرد و نتوانسته کف فروش را بدست بیاورد. 

البته مخاطب کم و فروش پایین، با دلایل عمده ای از جمله نبود تبلیغات مناسب ارتباط دارد، اما این نفروختن موضوع تازه ای برای تئاتر نیست، چراکه در این سالها هنر نمایش همیشه با کمبود مخاطب روبرو بوده و حتی برخی برای مخاطبان از عنوان هنر برای هنر استفاده می‌کنند. متاسفانه اکثر سالن‌ها برنامه‌ای برای این موضوع ندارند و وقتی نمایشی در تماشاخانه ای با کمبود مخاطب روبرو می شود نوک پیکان انتقاد به سمت کارگردان و عوامل گروه گرفته می شود که اثر شما مخاطب پسند نبوده، در حالی که گیشه ملاک تشخیص اثر خوب هنری نیست. البته تماشاخانه های خصوصی اقداماتی را انجام داده اند، اما نباید از این مسئله غافل شویم که یک اثر باکیفیت هم باید در مسیر صحیح و کاربردی تبلیغات خود را به مخاطب معرفی کند تا فروش مناسبی هم داشته باشد.

از طرفی نگاه مطلق به گیشه نمی‌تواند راهگشای حل مشکل مخاطب در تئاتر باشد و باید اقداماتی تازه برای آشتی مردم با تئاتر کر،. اتفاقی که این روزها  برای نمایش «راه مهر راز سپهر» رخ داده و فروش پایین آن باعث شده شایعاتی مبنی بر تعطیلی کار توسط مدیر مجموعه تئاتر شهر به گوش برسد و این یکی از مصداق های بارز این جریان است، در حالی که این نمایش با هزینه های بالایی کار خودش را آغاز کرده و به طور حتم تعطیلی آن نه تنها به ضرر تئاتر خواهد بود، بلکه به ضرر مخاطبانی است که از اجرای اثر آگاهی ندارند. 

تنها شعار دادن برخی مسئولان با عناوینی هم چون «تئاتر برای همه» نمی‌تواند راهگشا باشد و اقدامات اجرایی در این زمینه با ایده و راه های تازه در زمینه حمایت تبلیغاتی می تواند شرایط را تغییر دهد، اما متاسفانه گاهی شاهد این هستیم که امور تبلیغاتی آثار تنها در انحصار افرادی خاص است که از قضا تخصصی هم در این امر ندارند.

اخیرا اکثر هنرمندان از کمبود سالن گلایه نمی کنند بلکه از کمبود مخاطب ناراضی هستند و هرکدام هم دلایل خاص خود را نسبت به مسئله  مطرح می کنند اگر بخواهیم آماری بهیم باید گفت اکنون 108 نمایش در سالن های مختلف تهران به روی صحنه است اما مخاطب ندارند و این نبود مخاطب در سالن‌های دولتی بیش از پیش به چشم می خورد که مسئولان سالن ها یا در رده های بالاتر فکری برای این موضوع کنند.



انتهای پیام/