به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند، در فردوس با تنور سازی، تاریخ نوشته می‌شود.

آب و گل در کارگاه های تنور سازی فردوس با یکدیگر آمیخته می‌شوند تا هنری پدیدار شود که می‌توان از آن به عنوان کیمیای خاک یاد کرد.

علاوه بر آب و گل، آتش نیز در تنور سازی نقش دارد و محصول نهایی از دل کوره‌ها بیرون می‌آید.

در شهرستان فردوس، جمعی از هنرمندان و صنعتگران خوش ذوق، این هنر ۳۰۰ ساله را زنده نگه داشته اند.

هنری اجدادی که نان بر سر سفره می آورد

یکی از هنرمندان صنعتگر فردوسی که تنور می‌سازد، گفت: این هنری است که از اجدادمان به ما منتقل شده است.

او گفت: ۴۵ سال است که به تنور سازی مشغول هستم و با خاک رُس، تنور‌هایی را در ابعاد مختلف می‌سازم.

بیشتر بخوانید

• از خوش نوشی آب کوزه تا حرارت آتش تنور‌های گِلی/ هنری که پایش به وادی فراموشی باز شده است

این هنرمند گفت: باید این خاک ویژگی‌هایی داشته باشد و در هنگام تهیه، با مقدار مناسبی آب مخلوط شود و بعد هم به خوبی ضرب ببیند.

او گفت: بسته به نوع تنور، سه تا پنج لایه گل آماده شده را به کار می‌بریم و محصولی مرغوب را به فروش می‌رسانیم.

این هنرمند گفت: باید پس از آماده شدن، تنور پخته شود و بعد نیز به خوبی نصب شود؛ اگر تنور به خوبی نصب نشود، کارایی زیادی نخواهد داشت.

ثبت تنور سازی در فهرست میراث ناملموس

اسکندری کارشناس میراث فرهنگی گفت: هنر تنور سازی قدمتی ۳۰۰ ساله دارد.

او گفت: این هنر در فهرست میراث ناملموس کشور ثبت شده و سومین پرونده میراث ناملموس فردوس است.

اسکندری گفت: با ثبت این هنر، می‌توان به احیای هر چه بیشتر آن و ماندگار شدنش امیدوار بود و برای زنده نگه داشتن تنور سازی، باید آموزش این هنر و مهارت نیز مورد توجه قرار گیرد.

کارشناس میراث فرهنگی گفت: در تنور‌های ساخته شده، نان‌های محلی فردوس پخته می‌شود که خواص زیادی نیز دارد.

انتهای پیام/ ر