ناکامی رژیم صهیونیستی در خروج از بحران موجودیتی

به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل ازبه نقل از روزنامه اینترنتی رأی الیوم، جلسه پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) برای دادن رأی اعتماد به کابینه جدید این رژیم نشان دهنده میزان نگرانی و آشفتگی نظامی تل آویو بود به طوری که در این جلسه به تهدید موجودیتی علیه این رژیم و تلاش ناکام برای برون رفت از این بحران اذعان شد و این در حالی است که با سقوط نتانیاهو، توافق‌های عادی سازی روابط با کشور‌های عربی هم از بین خواهد رفت و نخستین نشانه‌های آن در رأی بحرین و سودان علیه تل آویو و ناکامی سفیر تل آویو در رباط برای یافتن ساختمان اجاره‌ای برای سفارت دیده می‌شود.

عبد الباری عطوان، سردبیر رأی الیوم نوشت: وقتی که جلسه رأی اعتماد به دولت جدید اسرائیل را پیگیری و به گفتمان دو رقیب برای نخست وزیری یعنی نفتالی بنت و بنیامین نتانیاهو گوش می‌کردیم، تصاویر موشک‌هایی که همچون باران بر سر تل آویو، قدس، عسقلان و اسدود فرو می‌آمد، بر ذهن ما و چه بسا ذهن حاضران در این جلسه سیطره داشت. نه به این سبب که این موشک‌ها علت قاطعانه ایجاد این تغییر بود، بلکه به این علت که به پایان دوره نتانیاهو و ایجاد کودتای سیاسی، امنیتی و نظامی منجر شد که معادلات و اصول درگیری در خاورمیانه را به طور کامل تغییر داد.

او گفت: درست است که اتفاقی که دیروز در کنست روی داد، تغییر برخی افراد و فراکسیون‌ها بود؛ نه تغییر سیاست ها. اختلافات بین دولت نتانیاهو و بنت محدود و چه بسا حاشیه‌ای است، زیرا برنامه‌های سیاسی هر دو دولت نژادپرستانه، راستگرایانه و افراط گرانه بوده و خواهد بود. اما در عین حال این موضوع هم درست است که جلسه کنست بازتاب دهنده مهم‌ترین تغییر بود که به اسرائیل و محبوبیت داخلی آن آسیب وارد کرد. مقصود ما افزایش میزان نگرانی و آشفتگی نظامی و توانایی پایان دادن به اوضاع است.

عطوان افزود: اعتراف به وجود بحران و تهدید موجودیتی و تلاش ناکام برای یافتن راه برون رفت از این اوضاع و اطمینان خاطر دادن به شهرک نشینان یهودی درباره آینده شان، همگی ویژگی‌های مشترک سخنرانی‌ها و اعلام نظرات بود. به طوری که در نشست کنست بر مجموعه نکاتی تمرکز شد که این تهدیدها، ترس و نگرانی‌ها را بازتاب می‌دهد. همان طور که بازتاب دهنده ناتوانی پنهان آن‌ها در مقابله با علل این ترس و نگرانی‌ها است.

علل نشان دهنده ترس و نگرانی رژیم صهیونیستی از بحران موجودیتی خود

اولا، موضوع فعالیت هسته‌ای ایران، خطرات و توافق با آمریکا در خصوص آن، بخش اعظم سخنرانی‌های نتانیاهو و بنت را تشکیل داد. دو رقیب به مقابله با آن، جلوگیری از رسیدن ایران به «سلاح هسته ای»، سنگ اندازی در مسیر هر نوع توافق هسته‌ای با ایران، متعهد شدند و در این میان هیچ سخنی از برخی دولت‌های عربی مطرح نشد.

دوم، ادامه توسعه شهرک سازی در اراضی اشغالی فلسطین بود. اما این موضوع با وعده‌های «سست» و لحنی بیان شد که به سبب پایداری قهرمانانه در محله شیخ جراح، سلوان و نابلس، در مقایسه با ماه‌ها و سال‌های گذشته، شدت آن کمتر بود.

سوم، تمرکز بر افزایش قدرت نظامی اسرائیل و متعهد شدن به مقابله با جنبش حماس در صورت حمله آن به تل آویو بود. یعنی برخلاف همه برنامه‌های دولت‌های جدید این رژیم، از تهدید به نابودی زیرساخت نظامی آن خودداری و تلویحا به از بین رفتن برتری نظامی اذعان شد. همان طور که توانمندی‌های گنبد آهنین رسوا و ناتوانی تانک‌های مرکاوا در یورش به نوار غزه به سبب موشک‌های معجره آسای کورنت برملا شد.

چهارم اینکه همه نکاتی که نتانیاهو در سخنرانی «خداحافظی» و چه بسا اخیر خود به آن افتخار کرد، مربوط به دستاورد‌های گذشته بود. متأسفانه بیشتر آن‌ها درباره توافق‌های تسلیم و شکست‌های عربی با حمایت آمریکا، تسلیم شدن برخی کشور‌های عربی و تبلیغ درباره دروغ زمین در برابر صلح بود. آن هم در حالی که وی به خوبی می‌داند که این «دستاوردها» صرفا طی چند ماه از بین می‌رود.

مهم‌ترین موضوع، بازتاب جنگ غزه بر سرنوشت رژیم اشغالگر

سردبیر رأی الیوم تصریح کرد: برای ما مهم نیست که عمر دولت جدید، کوتاه یا طولانی باشد، همان طور که باقی ماندن نتانیاهو در جایگاه ریاست مخالفان یا به زندان رفتن وی به سبب محکومیت به فساد، مهم نیست. به نظر ما این مسائل هیچ ارزشی ندارد، زیرا تغییر سرنوشت سازی که بازتاب دهنده جنگ یازده روزه اخیر در غزه بود، مهم‌ترین موضوع بود و همه چیز را بی اهمیت کرد. صد‌ها هزار موشک همچنان در سه سمت رژیم اشغالگر آماده شلیک هستند. چهارمین سمت یعنی جبهه دریایی هم رها شده است تا به عنوان گذرگاهی برای فرار به پناهگاه‌های امن غربی و اروپایی باشد.

او افزود: رژیم اشغالگر اسرائیل از شکست دادن نوار غزه ناتوان ماند. همان طور که نیروی هوایی آن تا دقیقه آخر و پیش از اجرای آتش بس، از جلوگیری از شلیک موشک‌ها از نوار غزه ناتوان ماند. این رژیم ناچار شد راهپیمایی‌های «پرچم» را در قدس اشغالی به روز سه شنبه موکول کند، زیرا از این موضوع وحشت داشت که به قدس اشغالی، مقدسات و شهروندان آن آسیب وارد شود. لغو این راهپیمایی یا تغییر مسیر آن برای خودداری از وقوع پیامد‌های وخیم هم بعید نیست.

در پایان، نتانیاهو پس از ۱۲ سال نشستن بر کرسی نژادپرستی، دروغ و فریبکاری سقوط کرد. همه توافق‌های مسموم عادی سازی نیز به همراه آن سقوط خواهد کرد. نخستین اتفاق، رأی بحرین و سودان علیه تل آویو در حمایت از پیشنویس قطعنامه عربی فلسطینی در شورای امنیت در محکومیت جنایت‌های جنگی این رژیم در نوار غزه بود. دومین اتفاق هم ناکامی سفیر تل آویو در رباط برای یافتن ساختمان اجاره‌ای به منظور ایجاد پایه‌های سفارت این رژیم بود و این اتفاق به سبب تلاش مردم مراکش برای طرد او روی داد. طی روز‌های آینده بر کاسته شدن از دوستان علنی یا غیر علنی نتانیاهو افزوده خواهد شد.

صلح در برابر صلح و صلح در برابر زمین وجود نخواهد داشت. پس از جنگ غزه و موشک‌های مبارک آن، دیگر جایی برای مذاکرات تقلبی صلح و راه حل خیالی دو دولتی نیست. بلکه تنها راه حل کشور تاریخی فلسطین به پایتختی سرتاسر قدس است که مانند پیش از جنگ جهانی اول، همه شهروندانش را بر اساس اصل برابری، دربر می‌گیرد.

نتانیاهو با غرور، قلدرمآبی و نژادپرستی خود نقش مهمی در رسیدن رژیم اشغالگر به این پایان و شکل گیری قدرت فلسطین و ساخت صنایع نظامی ایفا کرد و آن را به شش بار گفتگوی تلفنی با جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا برای گدایی آتش بس در جنگ اخیر سوق داد.

انتهای پیام/