حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در حوزه مالیات، بودجه نظامی، سقط جنین، اسلحه و ... چه تفاوت‌هایی دارند؟

به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا، تنور رقابت‌های انتخاباتی در این کشور هر روز داغ‌تر از روز قبل شده و «هیلاری کلینتون» و «دونالد ترامپ» به عنوان نامزدهای اصلی این انتخابات یک گام به رویارویی نهایی با یکدیگر نزدیکتر می‌‍‌‌‌شوند.

برای رای‌دهندگان آمریکایی، هر یک از این دو نامزد انتخاباتی به دلیل وابستگی حزبی خود معرف اصول و ارزش‌های متفاوت و بعضاً متضادی در جامعه آمریکا هستند که شاید آشنایی بیشتر با آنها تصویر روشن‌تری را از تقابل دو دیدگاه سیاسی مختلف در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در اختیار مخاطب ایرانی قرار دهد. البته با توجه به شرایط حاکم بر سیاست‌های کلان آمریکا، باید به این نکته اذعان داشت که پیروزی هر یک از آن‌ها، سیاست‌های استکباری و زورگویانه واشینگتن را در قبال ایران و سایر کشورهای جهان دستخوش تغییر نخواهد کرد.

حزب دموکرات و جمهوری‌خواه دو حزب اصلی حاضر در صحنه سیاسی آمریکا هستند که از نظر فلسفه وجودی و ایده‌آل‌ها تفاوت‌های بسیاری با یکدیگر دارند. دموكراتها از نظر ايدئولوژي سياسي به ليبراليسم مدرن باور دارند، طرفدار آزادي‌هاي مدني و افزايش خدمات دولتي هستند و معتقدند دولت برای دفاع از حقوق مصرف‌کننده و کمک به برقراری عدالت اجتماعی بايد در مسائل كلان اقتصادي کشور دخالت کند. در مقابل، جمهوري‌خواهان خط‌مشي محافظه‌كارانه‌ای دارند و بر خلاف دموکرات‌ها در کلیه مسائل اقتصادی و اجتماعی در سمت راست طیف سیاسی آمریکا قرار می‎گیرند. آنها طرفدار مذهب و ارزش‌هاي سنتي‌اند، به شدت به بازار آزاد باور دارند و طرفدار كوچك شدن دولت و عدم دخالت آن در اقتصاد هستند. 

اما برای درک بهتر تفاوت‌های موجود میان دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه، عموماً به بررسی مواضع آنها در قبال موضوعاتی پرداخته می‌شود که با عنوان "موضوعات جنجالی" در جامعه آمریکا شناخته می‌شوند.

حزب دموکرات و جمهوری‌خواه علاوه بر تفاوت‌های بارزی که در خصوص تعیین سطح دستمزد کارگران دارند، در رابطه با دریافت مالیات از شهروندان آمریکایی نیز با یکدیگر هم‌عقیده نیستند. دموکراتها خواهان تعریف حداقل دستمزد ماهیانه یا هفتگی برای کارگران هستند و معتقدند که افراد پردرآمد باید مالیات بیشتری نسبت به افراد کم‌درآمد پرداخت کنند. در مقابل، جمهوری‌خواهان معتقدند که سطح دستمزدها باید در بازار آزاد تعیین شده و همه افراد صرف نظر از میزان دارایی‌شان باید مالیات برابر پرداخت کنند. جمهوری‌خواهان دریافت مالیات بیشتر از ثروتمندان را نوعی اعلام "جنگ طبقاتی" به آنها می‌دانند.

دموکراتها خواهان کاهش هزینه‌های نظامی آمریکا هستند اما جمهوری‌خواهان همواره به دنبال افزایش آن بوده‌اند. جمهوری‌خواهان همچنین خواهان اتخاذ رویکرد سخت‌تری در برابر کشورهای متخاصم و استفاده از گزینه نظامی در مواجهه با آنها هستند. در مقابل، دموکراتها در قیاس با جمهوری‌خواهان تمایل کمتری به استفاده از زور دارند.

در حالیکه بیشتر دموکراتها از ازدواج همجنس‌گرایان حمایت می‌کنند، بیشتر جمهوری‌خواهان با آن مخالفند. دموکراتها در شعارهای انتخاباتی خود حقوق برابری برای همجنس‌گرایان زن و مرد قائل هستند و همچنین از حق ازدواج و پذیرش فرزند از سوی آنها حمایت می‌کنند. در مقابل، جمهوری‌خواهان معتقدند ازدواج تنها میان مرد و زن معنا پیدا کرده و بنابراین، مخالف ازدواج همجنس‌گرایان و پذیرش فرزند از سوی آنها هستند. 

باراک اوباما اولین رئیس‌جمهوری بود که علناً از ازدواج همجنس‌گرایان حمایت کرد و گفت جامعه آمریکا باید رفتار منصفانه و برابری با همجنس‌گرایان داشته باشد. هیلاری کلینتون – نامزد انتخاباتی دموکرات‌ها - نیز چندی پیش در یکی از سخنرانی‌های انتخاباتی خود ازدواج همجنس‌گرایان را موضوعی از جنس حقوق بشر خواند و گفت اگر قرار است ازدواجی در آمریکا صورت گیرد باید امکان آن برای همه افراد صرف نظر از یکسان بودن یا نبودن جنسیت آنها فراهم شود. 

موضوع ازدواج همجنس‌گرایان در طول دوره‌های اخیر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا همواره یکی از موضوعات چالشی نامزدها بوده که بعضاً استفاده‌های سیاسی زیادی نیز از آن صورت گرفته است. دادگاه عالی آمریکا در ژوئن 2015 پس از یک دهه درگیری حقوقی میان موافقان و مخالفان ازدواج همجنس‌گرایان، این مسئله را در سراسر کشور قانونی اعلام کرد تا ایالت‌هایی مانند میشیگان، جورجیا و تگزاس که به دلیل پایگاه اجتماعی قوی جمهوری‌خواهان تا آن زمان ازدواج همجنس‌گرایان در آنها غیرقانونی بود، دیگر نتوانند قوانین ایالتی خود را در این خصوص اجرا کنند. اوباما صدور این حکم از سوی دادگاه عالی را یک "پیروزی بزرگ" برای آمریکا خواند. ماساچوست به عنوان یکی از پایگاه‌های اصلی دموکرات‌ها اولین ایالتی بود که در سال 2004 با ازدواج همجنس‌گرایان موافقت کرد. 

دموکرات‌ها موافق حق سقط جنین و قانونی ماندن آن هستند. در مقابل، جمهوری‌خواهان جز در موارد خاص با انجام سقط جنین مخالفند. درحالیکه بیشتر جنگ‌های تاریخ معاصر آمریکا به نام جمهوری‌خواهان ثبت شده است، آنها دلیل مخالفت خود با قانون آزادی سقط جنین را دفاع از حق حیات انسانها عنوان می‌کنند. دونالد ترامپ – نامزد انتخاباتی جمهوری‌خواهان – نیز سال گذشته در اظهاراتی که انتقادات زیادی را علیه او به همراه داشت، خواستار مجازات زنانی شد که اقدام به سقط جنین می‌کنند. وی به تازگی برای افزایش بخت پیروزی خود در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر وعده داده است موضع کلی حزب جمهوری‌خواه درباره سقط جنین را تغییر داده و انجام آن را در مواردی که جنین حاصل تجاوز یا زنای با محارم است یا تولد آن باعث به خطر افتادن جان مادر می‌شود، مجاز اعلام کند. این در حالیست که مقامات ارشد جمهوری‌خواه با انجام سقط جنین به هر دلیلی مخالفند.

مجازات جرایم یکی دیگر از موضوعات مورد مناقشه بین دو حزب اصلی آمریکاست. جمهوری‌خواهان در کل خواهان مجازات سنگین‌تری برای جرایم هستند؛ اما دموکراتها معتقدند جرایمی مانند خرید و فروش مواد مخدر که عنصر خشونت در آنها وجود ندارد باید مجازات سبک‌تری داشته باشند. 

دموکراتها معتقدند نظارت دولت برای حمایت از مصرف‌کننده لازم است؛ اما جمهوری‌خواهان آن را مخل بازار آزاد و نظام سرمایه‌داری می‌دانند. به همین دلیل، جمهوری‌خواهان طرفدار کوچک شدن دولت و خصوصی‌سازی خدمات دولتی هستند. در مقابل، دموکرات‌ها از پررنگ شدن نقش دولت در اقتصاد و افزایش تعداد کارکنان دولت حمایت می‌کنند. 

دموکراتها معتقدند باید راهی برای کسب تابعیت پیش روی پناهندگان و مهاجران غیرقانونی قرار داد و افرادی که دارای سابقه کیفری نیستند و 5 سال در آمریکا زندگی کرده‌اند باید بتوانند تابعیت آمریکایی دریافت کنند. اما جمهوری خواهان عموماً مخالف هرگونه امتیازدهی به مهاجران غیرقانونی هستند. در راستای این سیاست مهاجرتی سختگیرانه، ترامپ سال گذشته خواستار جلوگیری از ورود مسلمانان به آمریکا شد و علاوه بر این وعده داد در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، با احداث یک دیوار مرز جنوبی آمریکا با مکزیک را به روی مهاجران لاتین‌تبار خواهد بست.

در عرصه سياست خارجي، جمهوري‌خواهان طرفدار اقداماتي هستند كه به بزرگ‌تر و قدرتمندتر شدن آمریکا کمک کند. جمهوري‌خواهان، بویژه آنهايي كه در طیف نئومحافظه‌كاران قرار دارند، معتقدند آمريكا بايد در عرصه خارجي یک سياست تهاجمي را دنبال كند و با كشورهايي كه مزاحم منافع اين كشور هستند، به شدت برخورد كند. سه رئيس‌جمهور جمهوري‌خواه آمريكا در سه دهه اخير یعنی رونالد ريگان، جورج بوش پدر و جورج بوش پسر به وضوح نشان دادند كه استفاده از گزینه نظامي و تكيه بر زور، اولويت اصلي آنها براي رفع موانع به شمار می‌رود. 

ويژگي ديگر سیاست خارجی جمهوري‌خواهان، نزدیکی آنها به رژیم صهیونیستی است. آنها به طور همه جانبه از این رژیم حمايت مي‌كنند و در عمل، كوچكترين حقي براي فلسطينيان قائل نيستند. بر همین اساس، جمهوری‌خواهان برخلاف دموکرات‌ها، شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری را مصداق اشغالگری نمی‌دانند.

در قياس با جمهوري‌خواهان، دموكراتها كمتر طرفدار استفاده از نيروي نظامي هستند و معتقدند آمريكا بايد تلاش كند از طريق ديپلماتيك و تا حد ممكن تعامل با ديگر كشورها، مديريت مورد نظرش بر جهان را اعمال كند. آنها در صورت ورود به جنگ نیز انجام حملات هدفمند (مانند بمباران اتمی هیروشیما در زمان ریاست جمهوری هری ترومن) را به یک جنگ نظامی تمام‌عیار ترجیح می‌دهند. این در حالیست که جمهوری‌خواهان تهاجم نظامی را لازمه یک سیاست خارجی فعال می‌دانند. به همین دلیل است که در گفتمان غیررسمی عموماً از جمهوری‌خواهان با عنوان "باز" و از دموکرات‌ها با عنوان "کبوتر" یاد می‌شود.

جمهوری‌خواهان و بویژه طیف نومحافظه‌کار این حزب در یک معنای کلی پیرو فلسفه تکاملی "داروین" هستند که می‌گوید در جهان تنها قدرتمندان باقی خواهند ماند. مطالعه کتاب "هنر معامله" که در دهه 80 میلادی از سوی ترامپ نوشته شده است نیز وجود چنین نگاهی را در او تایید می‌کند.

دموکراتها از قوانین کنترل سلاح حمایت می‌کنند و مخالف حمل مخفیانه اسلحه در امکان عمومی هستند. در مقابل، جمهوری‌خواهان از حامیان سرسخت متمم دوم قانون اساسی آمریکا هستند که در آن آزادی حمل اسلحه برای عموم شهروندان به رسمیت شناخته شده است. دونالد ترامپ چندی پیش در یک سخنرانی انتخاباتی در اظهارنظری که بسیاری آن را دعوت غیرمستقیم از حامیان قانون آزادی حمل اسلحه برای ترور هیلاری کلینتون قلمداد کردند، گفت اگر کلینتون به ریاست جمهوری آمریکا برسد هیچکس جز حامیان متمم دوم قانون اساسی آمریکا نمی‌تواند در برابر خواست او برای محدود کردن آزادی حمل سلاح بایستد. 

اگرچه حزب جمهوری‌خواه ریشه در افکار ضد برده‌داری و ضد نژادپرستی آبراهام لینکلن – اولین رئیس جمهور خود – دارد، اکنون دموکراتها بیشتر از جمهوری‌خواهان طرفدار حقوق اقلیت‌های سیاه‌پوست و لاتین‌تبار آمریکا هستند؛ به طوریکه در درگیری‌هایی که بعضاً میان پلیس آمریکا و سیاه‌پوستان اتفاق می‌افتد نیز جمهوری‌خواهان اغلب از پلیس آمریکا و دموکرات‌ها از قربانیان سیاه‌پوست این حوادث حمایت می‌کنند. به همین دلیل، نامزدهای ریاست جمهوری حزب دموکرات نسبت به جمهوری‌خواهان همواره از آرای به مراتب بیشتری در میان اقلیت‌ها برخوردار بوده‌اند. 

با این توضیحات به نظر می‌رسد که در انتخابات ریاست جمهوری امسال با توجه به اظهارات صریح و جنجالی ترامپ درخصوص اقلیت‌ها و موضوعاتی چون سیاست خارجی و سقط جنین، مواضع دو نامزد انتخاباتی حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در قبال موضوعات ده‌گانه فوق از نقش تعیین‌کننده‌تری نسبت به دوره‌های قبل برخوردار باشد؛ به طوریکه شاید کلینتون بتواند با تکیه بر مواضع حمایت‌آمیز خود، طلسم حضور دو دوره‌ای دموکرات‌ها در کاخ سفید را بشکند و حزب متبوعش نیز پس از 8 سال بتواند رنگ غالب کرسی‌های سنا و مجلس نمایندگان را از قرمز به آبی تغییر دهد.

البته آمریکا در بحث سیاست خارجی، همیشه از اصولی کم و بیش یکسان تبعیت کرده‌است و انتظار نمی‌رود سیاست‌های استکباری واشینگتن در قبال یمن، سوریه و ایران با پیروزی کلینتون یا ترامپ دستخوش تغییر شود.

نویسنده: مهدی حاجت‌پور

انتهای پیام /