در مستند ویروس استاکس نت مطرح شد
ویروس استاکسنت از منظر حقوق بین‌الملل مورد پیگیری قرار می‌گیرد
رژيم صهيونيستي این کرم اینترنتی(استاکسنت) را به مدت دو سال در سایت هسته‌ای دیمونا و بر روی سانتریفیوژ‌های مشابه آنچه در نطنز هست، امتحان و از مؤثر بودنش اطمینان حاصل کرده است. اسرائیل و آمریکا منتظر بودند خبری از ویرانی و تقاضای کمک و سردرگمی مسئولان ایران به گوششان برسد، اما دریغ از یک خبر معمولی.
به گزارش سرويس سياسي باشگاه خبرنگاران، مستند ویروس استاکسنت با موضوع توطئه در تأسیسات هسته‌ای ایران، شب گذشته از شبکه سوم سیما پخش شد. با پیشرفت نسل کامپیوتر و محسوس شدن استفاده از کامپیوتر در زندگی مردم و متکی شدن اداره کشورها به کامپیوتر و نرم‌افزارهای پیشرفته، کم کم نیروی پنجمی هم به چهار قوای قبلی دولت‌ها اضافه شد که همه چیز زندگی را در خود جای می‌داد و دیگر کسب علم، اعمال سیاست و داشتن تجارتی پرسود، اطلاع از اخبار روز دنیا و حتی جنگ در کنار آن معنا پیدا می‌کند.
به واسطه اینترنت و تبادل آزاد اطلاعات، سرعت پیشرفت علم و فناوری در کشورهای معمولی شدت پیدا کرده بود و همچنین اطلاعات فراوانی از دولت‌ها و سازمان‌های خصوصی در مؤسسه جهانی به وجود آمده بود که می‌توانست برای دشمنان به خصوص آنهایی که دسترسی به این پدیده داشتند فرصت مناسبی برای ضربه زدن بوده و بدین روش رقیبان تازه وارد خود را کنار بزنند.
استفاده از نیروهای زمینی، هوایی و دریایی برای ارتش هر کشور هزینه هنگفت و تبعات منفی بین‌المللی فراوانی به ارمغان می‌آورد.
حضور آمریکا در ویتنام و حضور شوروی در افغانستان را با یاد آورید و خفتی که استفاده از بمب اتم، نصيب آمریکا کرده و هنوز هم گريبانگير اين کشور است. هنوز مردم بسیاری خواستار خروج نظامیان بیگانه از افغانستان و عراق هستند؛ از همین رو قدرت‌هایی که به تجربه دریافته بودند جنگ به شیوه‌های گذشته نه مقرون به صرفه است و نه پیروزی صددرصدی را نصیب می‌کند بسیاری از برنامه‌های نظامی و دولتی خود را روی این پدیده متمرکز کردند.
اینترنت فضای جدیدی بود که از طریق آن می‌توانستند از شر فضای قبلی، رها شده و در میدان جدیدی وارد عمل شوند. صحبت از جاسوسی‌های کامپیوتری و نفوذ همه جانبه ویروس‌ها یا همان تهاجم سایبری است.
قوایی که دیگر جای خود را در ارتش‌های دنیا و در ارتش پنجم باز کرده است؛ تولید اولین ویروس، کاملاً اتفاقی و از روی کنجکاوی صورت گرفت. در اوایل دهه 1980 دانشجوی یک دانشگاه آمریکایی سعی کرد برنامه‌ای را طراحی کند که بدون اطلاع روی سیستم کامپیوتری‌اش فعالیت کرده و شناسایی نشود.
بعد از کسب این موفقیت، کم‌کم علاقه‌مندان دیگری هم دست به آزمون‌های جدیدی زدند و در چشم بر هم زدنی، انجمن‌های زیرزمینی تولید ویروس در دنیا آنقدر زیاد شدند که در حال حاضر روزانه حدود 20 هزار نرم‌افزار را به کامپیوتر‌های سراسر دنیا صادر می‌کنند. به طور شخصی و از راه‌های مختلف کسب درآمد کرده و یا از روی نیت خاص به سیستم‌ها صدمه می‌زنند و گروه‌های زیادی با همکاری هم، اطلاعات مخفی و تاثیرگذار یک سیستم‌عامل را شناسایی کرده و با قیمت‌های بالا خرید و فروش می‌کنند.
کشورها از مرزهای آبی و خاکی و هوایی خود هر روز مراقبت می‌کنند تا امنیت مردم و کشور خود را در مقابل هرگونه تهاجم و یا حتی نفوذ کوچک حفظ کنند؛ بودجه‌های زیادی برای ساخت و تجهیز امکانات پیشرفته امنیتی و نظامی اختصاص می‌دهند و سعی می‌کنند در عرصه پیشرفت از دیگران عقب نمانند و ضریب امنیت‌شان را بالا ببرند.
با وابسته شدن اداره دولت‌ها به اینترنت و رد و بدل اطلاعات شخصی افراد در این فضا، موج هجوم ویروس‌ها از نقاط ناشناخته از سراسر دنیا به داخل سیستم‌های کامپیوتری خصوصی و دولتی هم گسترده شد.
موضوع امنیت کاربران شخصی و حفظ حریم سازمان‌های دولتی جدی‌تر از قبل شد؛ فضای سایبری تبدیل به میدان جنگی شده بود که سربازان دشمن در آن به چشم نمی‌آمدند و هیچ حد و مرزی هم برای کاربرانشان وجود نداشت. همگان فهمیدند که مراقبت از فضای اینترنت در کشور مثل مراقبت از مرزهای جغرافیایی است.
با اینکه شرکت‌های آنتی ویروس هر روز برنامه‌های خود را در مقابل جدیدترین نوع حملات، تجهیز می‌کنند تا اگر سیستمی دچار مشکل شود بتوانند مشکل را حل کنند اما ویروس‌های پیشرفته باز هم می‌توانند به راحتی، فضای امنیتی یک سیستم را دور زده و اطلاعات را سرقت کرده و یا حتی موجب تخریب فیزیکی شوند.
بیشتر از 30 سال است که ایران با وقوع انقلاب اسلامی، تحولی در منطقه خاورمیانه بوجود آورده که تاثیرش تا به امروز هم دیده می‌شود. مدت‌های مدیدی بود که غرب در این منطقه با سیاست‌های فریبکارانه‌اش، دولتمردان کشورهای نفت‌خیز را تحت کنترل و سیطره خود گرفته بود و در این میان، ایران گل سرسبد ماجرا بود اما با وقوع انقلاب اسلامی، معادلات منطقه کاملا به هم ریخت. انقلابیون ایران قصد داشتند سرنوشت خود و ملت خود را شخصا به عهده بگیرند. طبیعی بود که آمریکا و متحدانش خلاف اين امر را بخواهند و از آن به بعد ایران خاری شد در چشم‌های آنها.
تیغی که برای درآوردنش از گلو مجبور شدند به هر ریسمانی چنگ بیاندازند. قصد ایران برای دستیابی به فناوری هسته‌ای و استفاده صلح‌آمیز از آن یکی از مواردی است که به استقلال این کشور مربوط می‌شود و داستانش به 10 یا 20 سال گذشته منتهی نمی‌شود.
کلنگ اول این ماجرا در دهه 40 و با تشویق و حمایت آمریکا زده شده است؛ آمریکا در سال 1348 اولین راکتور 5مگاواتی سبکِ آب سنگین را در دانشگاه تهران نصب و راه اندازی کرد. سپس قرارداد ساخت نیروگاه اتمی بوشهر در سال 1353 منعقد و کار به وسیله شرکت آلمانی در ایران آغاز شد.
بعد از آن شرکت زیمنس آلمان براساس قراردادی با دولت وقت ایران، ساخت دو راکتور هسته‌ای 120 مگاواتی آب سبک را در دارخوین و بوشهر آغاز کرد.
کشورهای غربی در این دوره برای ارائه چرخه سوخت هسته‌ای از جمله غنی‌سازی به ایران با یکدیگر رقابت می‌کردند.
آن زمان شاه ایران، همسو با سیاست‌های منطقه بود و مورد حمایت همه‌جانبه آنها قرار می‌گرفت، برای همین دستیابی به فناوری هسته‌ای حق مسلم به حساب می‌آمد اما بعد از سال 57 ورق برگشت. این حقوق مسلم برای غربی‌ها قابل قبول نبود.
مناقشات بر سر فناوری هسته‌ای ایران تبدیل به معیار و محک طرفین شده است اگر ایران بتواند به این فناوری دست یابد، غرب در مقابلش تسليم خواهد شد و اگر غرب بتواند ایران را در این حوزه شکست دهد، به هدف نهايي خود در همه حوزه‌ها خواهد رسید.
در طول این چند سال قدرت‌ها از تمام گزینه‌های پیش روی خود برای تسلیم کردن ایران استفاده کرده‌اند و وقتی هیچ‌کدام میسر نیافتاد، به ترور دانشمندان هسته‌ای ایران توسط سرویس‌های اطلاعاتی موساد و سیا دست زدند.
حتی اسرائیلی‌ها پا را فراتر گذاشتند و قصد حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را مطرح کردند و البته تجربه و پیامد منفی حمله نظامی را سال‌ها قبل رژیم صهیونیستی در حمله به تاسیسات هسته‌ای عراق از سر گذرانده است.
هفتمین روز از سال 1981 میلادی بود که نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی، دستور حمله به تاسیسات هسته‌ای صدام حسین را صادر کرد. همچنین سه سال پیش در ششمین روز از ماه سپتامبر تاسیسات نیمه‌کار ه هسته‌ای در سوریه هدف جنگنده‌های اسرائیل قرار گرفت.
سومین حمله اما آرام و بی سر و صدا صورت گرفت. عامل حمله هم نه بمب بود و نه جنگنده، بلکه ویروسي اینترنتی به نام استاکسنت است. برای متوقف ساختن برنامه‌های هسته‌ای ایران و ایجاد اختلال در آن، روش‌های پنهانی همچون انفجارهای غیرقابل پیش‌بینی، هک کامپیوتر، حوادث و ... از هرگونه حمله نظامی بهتر است، چرا که اقدام نظامی، نتایجی به مراتب خطرناک برای منطقه به همراه دارد.
«شرح پیشنهاد "ولتر پرس"، مدیر موسسه امنیت و امور بین‌الملل در برلین و وابسته به دولت آلمان به "فیلیپ مورفی" سفیر آمریکا که در بخشی از اسناد انتشار یافت:
فیلیپ در مصاحبه با روزنامه گاردین انگلیس با تایید صحت سند منتشره از سوی خود بر ایده خويش تاکید کرد. وی به روزنامه گفت: در مقایسه با اقدام تخریبی یا حمله نظامی، انتخاب اول به مراتب بهتر است چرا که در اقدامات خرابکاری نیازی به شلیک خمپاره یا بمب نیست.»
اسرائیل این کرم اینترنتی را به مدت دو سال در سایت هسته‌ای دیمونا و بر روی سانتریفیوژ‌های مشابه آنچه در نطنز هست امتحان و از مؤثر بودنش اطمینان حاصل کرده است. شرکت زیمنس و نرم‌افزار اسکادا یکی از روش‌هایی است که اکثر کشورها در نیروگاه برق، سد‌سازی، پالایشگاه‌های گاز و تأسیسات هسته‌ای از آن استفاده می‌کنند. اسکادا بر روی دستگاه‌های پیشرفته صنعتی نصب و دستورات لازم برای باز و بسته شدن دریچه‌ها، سرعت موتور یک دستگاه و میزان دما و ... را به عهده می‌گیرد. ایران هم به واسطه پیشینه‌ای که در راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر توسط آلمان‌ها و همکاری‌های اقتصادی‌اش در سایر موارد با این کشور داشت، استفاده از نرم‌افزار اسکادا را در غنی‌سازی اورانیوم توسط سانتریفیوژها ادامه داد.
سانتریفیوژ دستگاهی است که با سرعت زیاد به دور خود چرخیده و با استفاده از نیروی گریز از مرکز ایجاد شده و از درون خود را به بیرون پرتاب می‌کند بررسی این فرایند کار ساده‌ای است.
حال اگر ویروس استاکس نت بتواند بدون اطلاع یک سیستم روی آن نصب شده و هدایت دستگاه را به دست بگیرد، می‌تواند تنها با وارد کردن چند کد اشتراک دور موتور سانتریفیوژ را دستکاری کرده و بعد باعث انهدام آن شود.
بعد از اتمام هیاهویی که رسانه‌های غرب بر سر داستان استاکس نت و میزان خسارتی که به تاسیسات هسته‌ای ایران وارد کرد، سازندگان آن- بهتر است بگوییم اسرائیل و آمریکا- منتظر بودند خبری از ویرانی و تقاضای کمک و سردرگمی مسئولان ایران به گوششان برسد، اما دریغ از یک خبر معمولی. ایران همچنان به کار خود ادامه می‌داد و در سخنرانی‌ها تنها اشاره به وجود استاکسنت در برخی از سیستم‌های هسته‌ای کشور می‌شود. عدم هرگونه اطلاعاتی راجع به تاثیر ویروس در مصاحبه صالحی، مسئول وقت سازمان انرژی اتمی ايران کاملا مشهود است.
حدود 30 سال پیش کشور همسایه ایران که مورد حمايت قدرت‌های جهانی هم بود به خاک ايران حمله کرد. طی 8 سال قوای زمینی، دریایی و هوایی عراق تا جایی که می شد توسط آمریکا و اسرائیل مورد حمایت مالی قرار گرفت. ایران 8 سال مقاومت کرد. بنابراین ایران بعد از جنگ، قدم‌های خود را استوارتر برداشت تا بتواند مردم خود را به آنچه لیاقت دارند، برساند بنابراین دانشمندان ایران، سیاستمداران و مردم پیرو هدف اصلی انقلاب برای رسیدن به قله، شبانه‌روزی در تلاشند و این بار نیز خان جدیدی را پشت سر گذاشته و سربلند بیرون خواهند آمد.
آمریکا و اسرائیل قبح حمله سایبری را شکستهاند
علی عباسی‌نژاد مشاور امنیت و کارشناس جرم شناس رایانه‌ای با بیان اینکه امنیت در هر سیستم اطلاعاتی، حداکثر 99 درصد خواهد بود، گفت: امنیت صد درصدی هیچ‌وقت وجود ندارد، لذا این موضوع در سیستم‌های رایانه‌ای کشور ما و در سایر کشورهای دیگر صادق است و به هیچ عنوان این مسئله تغییر نخواهد کرد.
وی با اشاره به اینکه حداکثر امنیت در سیستم‌های رایانه‌ای، حائز اهمیت است افزود: حمله استاکسنت بدون برنامه‌ریزی نیست.
مشاور امنیت و کارشناس جرم‌شناسي رایانه‌ای اظهار داشت: در زمان حمله استاکس نت، تاریخ فایل‌های تولید شده نشان می‌دهد که این فایل‌ها در زمان‌های مختلف توسط افراد خبره، تولید و بررسی شده‌اند.
عباسی نژاد با بیان اینکه آمریکا و اسرائیل که خود را منادی آزادی می‌دانند چگونه به خود اجازه می‌دهند که با ویروس به کشوری دیگر حمله کنند، گفت: آمریکا و اسرائیل قبح حمله سایبری را شکستهاند.
وی افزود: اگر این ویروس از سوی ایران کنترل نمی‌شد، می‌توانست موجب ایجاد حوادث ناگواری در حوزه‌های مختلف شود که این حوادث، موجب آسیب‌هایی به مردم مي‌شد.
این کارشناس جرم‌شناسی رایانه‌ای بیان کرد: ویروس استاکسنت، یک ویروس تولید شده توسط شرکت‌هاي خصوصی کوچک نیست، زیرا باید دستورهای لازم به سیستم‌های اسکادا داده شود و از دانش کامپیوتری لازم برای کنترل سیستم‌های کارخانه‌ای برخوردار باشد.
وی گفت: گروه تولیدی سیستم استاکسنت به سخت افزارهای زیمنس دسترسی داشته است.
برای اولین بار استاکس نت از کمپانی‌های بزرگ کپی‌برداری کرد
در ادامه حمید بابادی نیا رئیس کمیسیون افتا در سازمان صنفی رایانه‌ای با بیان اینکه ویروس استاکسنت، اطلاعات جمع آوری شده را به دو مرکز ارسال می‌کند گفت: اطلاعات توسط این ویروس در بخش‌های صنعتی از کشور ایران به سایر کشورها انتقال می‌یابد.
وی با اشاره به اینکه در تمامی سیستم‌های بانکی ایران و آمریکا ممکن است پیکربندی نامناسبی داشته باشد، افزود: در مراکز SOC یا مرکز عملیات و امنیت مدیران شبکه، امنیت را در یک شبکه بزرگ برنامه‌ریزی می‌کنند، بنابراین سطح مناسبی از امنیت را به سازمان‌ها و ارگان‌ها می‌دهند.
بابادی نیا خاطرنشان ساخت: برای اولین بار در دنیا است که ویروسی تحت عنوان استاکسنت از کمپانی‌های بزرگ کپی‌برداری می‌کند.
رئیس کمیسیون افتا در سازمان صنفی رایانه‌ای بیان کرد: باید جلوی ورود این ویروس را به سیستم‌های اطلاعاتی کشور گرفت، بنابراین وقتی بحث سیاسی و امنیتی مطرح است، ما انتظار نداریم که کمپانی‌های آمریکا دلشان برای مملکت ما بسوزد و آنها آنتی‌ویروسی را برای مقابله با استاکسنت بسازند زیرا آنها منافع‌شان در زیان ما است. بنابراین ما باید به فکر باشیم و خود را تقویت کنیم.
استاکسنت نشاندهنده شروع جنگ سایبری علیه کشورها است
علیرضا صالحی عضو کمیسیون افتا در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور گفت: ویروس استاکسنت از معدود نرم‌افزارهایی است که موجب تخریب فیزیکی شده است.
وی افزود: حمله فیزیکی در سیستم‌ها جزء نوادری است که استاکسنت می‌توانست با تنظیم فرکانس، دور موتور قسمت‌های مختلف را به عهده بگیرد و در مواردی منجر به انفجار و تخریب جدی فیزیکی شود.
صالحی با اشاره به اینکه خود ویروس استاکسنت مهم نیست، بلکه ورود آن به فضای صنعتی، بسیار خطرناک است، افزود: آمدن این ویروس نشاندهنده جنگ سایبری علیه کشورها است.
تکنولوژی هسته‌ای میعادگاه بالاترین استانداردها است
علی‌اصغر سلطانیه نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این باره گفت: برای دشمنان نظام خشنود کننده نخواهد بود که جمهوری اسلامی ایران گام‌های اساسی را در عرصه تکنولوژی به خصوص تکنولوژی هسته‌ای بردارد.
وی با بیان اینکه تکنولوژی هسته‌ای موجب شتاب هسته‌ای بیشتر کشور در توسعه خواهد بود، افزود: تکنولوژی هسته‌ای میعادگاه بالاترین استانداردهاي مهندسی‌های مختلف است.
نماینده دائم ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی با بیان اینکه این نوع حرکات از دیدگاه روابط انسان دوستانه محکوم است، اظهار داشت: جامعه بین‌المللی و کشورهای مختلف براي مقابله با این ویروس اقدام خواهند کرد به طوری که این موضوع از نظر حقوق بین‌المللی دنبال می‌شود.
سلطانیه با بیان اینکه ویروس استاکسنت از نظر حقوق بین‌الملل مورد پیگیری قرار می‌گیرد، گفت: این نوع حرکات از دیدگاه روابط انسان‌دوستانه محکوم است.
استاکسنت توقعات اسرائیل و آمریکا را تأمین نکرد
سردار جلالی رئیس سازمان پدافند غیرعامل با اشاره به اینکه اسرائیل از تمام ابزارهای خود برای حمله نظامی به ایران استفاده می‌کند، گفت: آمریکا و اسرائیل از استاکسنت توقعات بیشتری داشتند به طوری که آنها به صراحت اعلام کردند که این ویروس توقعات آنها را تأمین نکرده است.
انتهاي پيام/ش3
