آیا انقلاب اسلامی به اهداف خود رسیده است؟

انقلاب یا Revolution چیست؟ انقلاب با خود چه دستاورد‌هایی دارد و یا چه لزومی به انقلاب کردن است؟ آیا انقلاب‌ها می‌توانند به صورت صد در صد به اهداف خود برسند؟ آیا چالش‌ها و مشکلات می‌توانند کلیت و ساختار انقلاب‌ها را زیر سوال ببرند؟

اگر به تعریف انقلاب توجه کنیم، خواهیم دید که این واژه به معنای زیر و رو شدن یا پشت و رو شدن و تحول است. همین واژه تحول نشان می‌دهد که هر انقلابی با خود تحولاتی به همراه دارد که می‌تواند شامل تحولات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، هنری، ارتباطاتی و... باشد. بنابراین، انقلاب اسلامی ایران که در سال ۵۷ اتفاق افتاد یکی از انقلاب‌های عظیم و برجسته در سراسر جهان بوده است که تحولات چشمگیری را در کشور به وجود آورد و همین موضوع باعث شده است که در این بیش از چهل سال، همیشه چشم دشمنان به این انقلاب بزرگ باشد. این در حالی است که‌ اسلامی بودن انقلاب ایران نقطه عطف و فصل ممیزی آن از سایر انقلاب‌های جهان است چراکه یک حرکتی بنیادین و تحولی اساسی طبق آموزه‌های اسلامی است.

رهبر انقلاب اسلامی در بخشی از سخنان خود در رابطه با اهمیت دهه فجر و پیروزی انقلاب اسلامی بیان کرد: «ایام دهه فجر برای کشور ما دوره بی نظیر و بی بدیلی محسوب می‌شود.دهه فجر مظهر اقتدار ملی است. مظهر عزم ملی است. در این دهه فجر بود که ملت ایران با حضور خودشان و عزم راسخ خودشان توانستند یک بنای پوسیده و فاسد چند هزار ساله را واژگون کنند.»

حجت‌الاسلام رفیعی، سخنران مذهبی درمورد اهمیت انقلاب اسلامی ایران و این که به اهداف خود رسیده است یا خیر؟ بیان کرد: شاید جوان‌ها یادشان نباشد بیش از چهل سال پیش در چنین ایامی، انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و حکومت شاهنشاهی عوض شد. اگر مردم مطالعاتی داشته باشند، می‌بینند در چند صد سال اخیر، حدود ۱۰ انقلاب بزرگ در دنیا واقع شده است، ولی در میان این انقلاب ها، ۴ انقلاب بیشتر از انقلاب‌های دیگر مطرح شدند. انقلاب فرانسه، اکتبر روسیه، انقلاب چین و انقلاب آمریکا. 

این سخنران مذهبی تصریح کرد: در سال ۵۷، انقلابی به نام انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید و تفاوت آن با انقلاب‌های دیگر این بود که این انقلاب مربوط به قشر خاصی نبود. مثلاً انقلاب چین برای کشاورزان و برخی دیگر، برای کارگران، لیبرال‌ها و چپ‌ها بودند، اما در انقلاب اسلامی ایران، طیف‌های مختلفی مثل پزشکان، روحانیون، شرکت نفتی ها، بازاری ها، دانش آموزان، دانشجویان و همه اقشار مردم حضور داشتند.

او گفت: در زمان شاه اگرچه مردم با فقر و بیکاری مواجه بودند، ولی موضوع، فقر و بیکاری نبود. چرا شرکت نفت اعتصاب کرده است؟ چرا دانش آموزان به مدرسه نمی‌روند؟ چرا بازار‌ها بسته هستند و بازاری‌ها تعطیل کرده اند؟ موضوع فساد و تاختن به ارزش‌های دینی بود.  بحث این بود که در یک کشور اسلامی به سهولت کاباره مشروب فروشی و مراکز فساد و بی حجابی و روابط نادرست وجود داشت و دین مردم در خطر بود و نماز و زیارت و ارزش‌های دینی به عنوان یک ارزش محسوب نمی‌شدند.

حجت الاسلام رفیعی ادامه داد: امام خمینی رحمت الله علیه برخاست و مردم هم، یاری کردند و انقلاب پیروز شد. به همین دلیل، به دوستان توصیه می‌کنم به مطالعه یک کتابی به نام «مأموریت به تهران» بپردازند. این کتاب برای ژنرال هایزر است که در ۱۴ دی به ایران آمد و یک ماه بعد در ۱۴ بهمن رفت و مأموریت یک ماهه به تهران داشت و فقط یک بار با شاه ملاقات کرد و بدون هماهنگی با شاه به ایران آمد.  ژنرال هایزر، ژنرال چهار ستاره آمریکایی بود و در ویتنام حضور داشت و سابقه پرواز و نظامی گری زیادی داشت و از کارتر جایزه گرفت و کتاب «مأموریت به تهران» را نوشت و خاطرات خود از مردم را به نگارش درآورد و می‌گفت یک زمانی به این نتیجه رسیدم که کاری نمی‌توان کرد. 

این سخنران مذهبی یادآور شد: بنده نمی‌خواهم پیشرفت‌های نظام را بگویم چراکه هم پیشرفت‌هایی داشته است و هم مشکلاتی. زیرا نظام مشکلات زیادی دارد، ولی باید انصاف به خرج دهیم. چون آموزش عالی ما رشد داشته است. آیا الان، پزشک وارد می‌کنیم؟ آیا سطح سواد مردم ما با آن زمان قابل مقایسه است؟ آیا در مسائل موشک و نظامی پیشرفت نداشته ایم؟ همه این‌ها نشان دهنده رشد کشور هستند.