بیستم دی بزرگداشت میرزا تقی‌خان فراهانی

میرزا محمد تقی‌خان فراهانی مشهور به امیرکبیر، یکی از صدراعظم‌های دربار ناصری است که در روستای هِزاوه اراک متولد شد.

امیرکبیر پس از طی مراحل پیشرفت و ترقی علمی و سیاسی به صدر اعظمی حکومت ناصرالدین شاه قاجار برگزیده شد.

او  در طول چهار سال صدارتش، خدمات شایسته و فراوانی به ملت و حکومت کرد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به تأسیس مدرسه دارالفنون، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه، رسیدگی به وضع مالیه، حذف القاب و عناوین و سر و سامان دادن به ارتش اشاره کرد.

حضور امیرکبیر در دربار ناصرالدین‌شاه همواره مورد مخالفت تعدادی از نزدیکان شاه از جمله مهد علیا مادر شاه اعتماد الدوله و میرزا آقاخان نوری قرار داشت، چنان که تلاش‌های این عده سرانجام منجر به صدور حکم عزل امیرکبیر از مقام خود شد.

دشمنی‌های دولت‌های استعماری به ویژه دولت انگلیس و درباریان علیه امیرکبیرموجب شد تا ناصرالدین شاه وی را از صدارت خلع وچند روز بعد او را به حکومت کاشان منصوب و در حقیقت او را تبعید کند.

تمام عناصر مخالف داخلی و خارجی که در زمان صدارت امیرکبیر در کمین نشسته بودند، از ترس تغییر نظر شاه و عفو امیرکبیر، دست به دست هم دادند و حکم قتل او را در حال مستی از شاه گرفتند.

سرانجام این صدراعظم لایق و با کفایت، روز جمعه ۲۰ دی ماه ۱۲۳۰ در ۴۵ سالگی به قتل رسید و پیکرش در کربلا به خاک سپرده شد.