سریال‌های نمایش خانگی به سمت سری دوزی رفته است

مصطفی محمودی، دبیر سابق اتحادیه ویدیو رسانه و منتقد سینما در پاسخ به حضور تکراری چهره‌ها در کنار ژانر تکراری و فیلمنامه ضعیف سریال‌های نمایش خانگی گفت: من فکر می‌کنم این اتفاق در دراز مدت ضربه خود را می‌زند و در آینده نه چندان دور پلتفرم‌ها و سریال‌های نمایش خانگی تماشاچیان خود را از دست می‌دهند.

محمودی ادامه داد: حضور تکراری بازیگران اتفاق جدیدی نیست. ما شاهدیم اکثر بازیگران به دلیل مسائل مالی و دستمزد‌های بسیار غیر متعارفی که در شبکه نمایش خانگی می‌گیرند، از سینما و تلویزیون فاصله گرفتند و به سمت نمایش خانگی آمدند.

این منتقد سینما با بیان اینکه ما دیگر از اکثر آن‌ها بازی‌های متفاوت و خلاقیت نمی‌بینیم، افزود: سریال‌های نمایش خانگی مانند سری دوزی و تولیدی شده است. یعنی بازیگران فقط از این پروژه به آن پروژه در حال رفت‌وآمد هستند. هرچقدر هم داستان جذاب و ساختار فیلمنامه خوب باشد، تماشاچی از تکرار خسته خواهد شد. 

وی درباره انتخاب بازیگرانی که هم در پروژه x مشغول هستند، هم در پروژه y حضور دارند، توضیح داد: این مسئله در سینما و تلویزیون هم بوده است. هروقت یک برنامه‌ریز، دستیار کارگردان، مدیر تولید و ... بخواهد به انتخاب بازیگر دست بزند، طبیعتاً به سمت ارتباطات خودش می‌رود. اینکه ارتباط مالی هم هست یا نه، اطلاع ندارم. 

محمودی با بیان اینکه هرچقدر ارتباطات بیشتر و بهتر باشد، حضور گسترده‌تر است، بیان کرد: این موضوع باعث از بین رفتن شایسته‌سالاری می‌شود. یعنی اگر فلان بازیگر برای آن نقش مناسب است، ولی با دستیار کارگردان یا انتخاب‌کننده بازیگر ارتباط ندارد انتخاب نمی‌شود؛ ولی نفر دیگری که ارتباطات خوبی دارد و به درد آن نقش هم نمی‌خورد، انتخاب می‌شود. همه این عوارض باعث دلزدگی تماشاچی می‌شود.

این منتقد سینما در پاسخ به این سوال که چقدر شبکه نمایش خانگی از افراد جدید استفاده کرده، افزود: به هرحال شبکه نمایش خانگی باید به سمت الگو‌هایی برود که قبلاً امتحان خودشان را پس دادند. یعنی به سمت آدم‌هایی برود که می‌توانند فروش را تضمین کنند. استفاده از چهره‌های جدید ریسک محسوب می‌شود. 

به گفته وی، یعنی اگر شما بخواهید در سریال ۲۰ قسمتی سرمایه‌گذاری کنید و یک چهره جدید را بیاورید که نتواند فروش فیلم را تضمین کند، آن شبکه ضربه می‌بیند. به‌نظرم همین شبکه‌ها می‌توانند پشتوانه‌سازی کنند و در نقش‌های کم اهمیت‌تر از چهره‌های جدید استفاده کنند. به مرور روی این افراد کار کنند. کاری که در دنیا هم در حال انجام است. یک شرکت با بازیگر جوان قرارداد می‌بندد و روی او سرمایه‌گذاری می‌کند. این فرد هم موظف است فقط در تولیدات آن شرکت بازی کند.

محمودی ادامه داد: متاسفانه در ایران این استاندارد‌ها وجود ندارد. در همه سریال‌هایی که در شبکه نمایش خانگی وجود دارد، چهره‌های نام‌آشنا را می‌بینیم و چهره جدیدی به بازار تبلیغات هنری ایران معرفی نشده است.