تکه ای از زاگرس در دل تویسرکان

بنه، سماق، زالزالک، انجیر، آلبالوی وحشی، گون و تنگرس برخی از گونه‌های گیاهی ذخیره گاه‌های جنگلی شهرستان تویسرکان است.

گونه گلابی وحشی این مناطق برخلاف گونه‌های معمول نیازی به آبیاری ندارند و از سفره‌های آب زیرزمینی نیاز آن‌ها تامین می‌شود.

کاهش ریزگردها، کمک به حفظ منابع آب و خاک، از جمله مزیت‌های گونه‌های گیاهی این منطقه‌ها است؛ همچنانکه گونه بادام کوهی بخشی از دامنه سرکان و فاران تویسرکان را پوشانده که در جلوگیری از سیلاب موثر اند.

علاوه بر تدبیر و تلاش متولیان حفاظت از منابع طبیعی، حفظ این زیست بوم‌ها با مشارکت جوامع محلی امکانپذیر است.
از جمله یک باغ قدیمی عناب در ارتفاعات سرکان که با علاقه باغدار به این میراث ارزمند گذشتگان، حفظ شده و همچنان پا برجا است.

ذخیره گاه‌های جنگلی، گنجینه گونه‌های کمیاب زنتیکی گیاهیذخیره گاه‌های تویسرکان، بخشی از باقی مانده ذخیره گاه‌ها جنگلی زاگرس است که گونه‌های کمیاب و رو به انقراض به صورت طبیعی در آن زندگی می‌کنند.

در تویسرکان ۸ پلاک در سنجوزان، شهرستانه، فاران، باباکمال، سرابی، آرتیمان و سرکان و دارستان به عنوان ذخیره گاه جنگلی ثبت شده اند که در آن مناطق علاوه بر اینکه دخل و تصرف همچنان سایر عرصه‌های منابع طبیعی ممنوع است، هرگونه واگذاری زمین و انجام امور عمرانی هم ممنوع است.

‌در قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخائر جنگلی کشور بر طبق تبصره ۳ متخلفین از این قانون در صورت قطع درختان برای بار اول علاوه بر پرداخت خسارتی که حسب مورد توسط کارشناسان مربوطه وزارت جهاد سازندگی ارزیابی‌خواهد شد به حبس از یک ماه تا شش ماه و پرداخت جزای نقدی برای هر اصله درخت معادل یک برابر و نیم قیمت روز آن و در صورت تکرار به‌اشد مجازات محکوم می‌شوند.

ذخیره گاه جنگلی به عنوان ذخایرژنتیکی حفاظت و نگهداری می‌شوند تا نسل آینده از تنوع گیاهی که نسل امروز در اختیار دارد، برخوردار باشد.