امیرکبیر، نشانی از اقتدار ایرانی/ ستاره بی نظیر تاریخ ایران زمین

به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، صفحات تاریخ این مملکت را که ورق می زنی، گاه اشک حسرت می ریزی و گاه اشک شوق، گاه اندوهگین می شوی و گاه غرور و عزت را با تمام وجود احساس می کنی.

 

کم نیستند بزرگ مردانی که در برابر ظلم و ستیز زمانه ایستادگی کرده و با غیرت، تدبیر و شجاعت و فداکاری ، نام و یاد خود را در دل ملت جاودانه کرده اند.

اسم امیرکبیر را که می شنوی، ناخوداگاه احساس غرور میکنی و اقتدار ایرانی در دلت زنده می شود، ستاره بی نظير تاريخ ايران زمين و زمامدار خيرخواه ملت که با عشق عميق به استقلال و آزادی و اقتدار ملت مسلمان ايران، نه تنها در تاريخ دو هزار و چند صد ساله ايران بلكه در تاريخ جهان، كم نظير و كمياب است.

 اقدام های مهم و حیاتی او به منظور احيای دين و بسط عدالت در سطح جامعه، مبارزاتش در جهت قطع نفوذ اجانب و استعمارگران و حفظ استقلال و تماميت ارضی كشور، ريشه كن کردن فقر كه طی سه سال و اندی صدارت ميرزا تقی خان امير كبير انجام گرفت، همه قابل تحسين هستند.

 

مسعود کثیری، مدیر مرکز اسناد و کتابخانه های ملی و عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،گفت: میرزا تقی خان امیرکبیر در برهه زمانی خاص به دنیای سیاست وارد شد، زمانی که کشور از همه طرف مورد هجمه دشمنان قرار داشت و بعد از انقلاب صنعتی، کشورهای اروپایی به سمت شرق هجوم آورده و ایران از همه لحاظ زیرنظر کشورهای غربی بود. او در دوره کوتاه صدراعظمی با نبوغ خاص و احساسات پر شور میهن‌پرستی خود، توانست برنامه‌هایی را پیش ببرد که اهمیت آن‌ها در راه پیشرفت ایران و ایرانی غیرقابل کتمان است.

او ادامه داد: در ابتدای حکومت ناصر الدین شاه، با روی کار آمدن امیرکبیر ، قدرت ایران در عرصه سیاست خارجی به چشم جهان آمد و کشورهای خارجی و دشمنان خارجی متوجه شدند که دیگر نمی توانند با ایران به عنوان یک مستعمره برخورد کنند.

مدیر مرکز اسناد و کتابخانه های ملی افزود: در این دوران کشور در اوج فلاکت بود و سران مملکتی مشغول حیف و میل اموال بیت‌المال بودند. در اثر بی‌کفایتی حاج میرزا آقاسی خزانه مملکتی با ضعف شدید روبرو شده بود.

 

او افزود: امیرکبیر در این وهله با پی بردن به وضع ناهمگون کشور، شروع به تصفیه دستگاه دولتی و عزل و نصب ماموران لشگری و کشوری کرده و سعی کرد برای مشاغل مختلف افراد شایسته را بر سر کار آورد.

 

کثیری بیان کرد: در دوران امیرکبیر برای اولین بار بعد از عباس میرزا، اقتدار نظامی در کشور حکم فرما شد و با ایستادگی در برابر یاغیان داخلی و خارجی ، توانست ایران را به یک محل امن در منطقه تبدیل کند و بدیهی است که رشد اقتدار نظامی و امنیت در یک کشور ، رشد اقتصادی را به همراه خواهد داشت.

 

عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه اصفهان گفت: او با لغو برخی از مالیات‌های اضافی، دریافت مالیات‌ها را دارای نظام منسجم و مشخصی کرد. او همچنین حقوق گزاف درباریان را کاهش داد و از بذل و بخشش‌های بی‌دریغ در حوزه بودجه مملکتی جلوگیری کرد.

محسن احمدی، کارشناس ارشد سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، درباره برخی از مهم ترین اقدامات امیرکبیر در دوره کوتاه صدرات او گفت: تأسیس دارالفنون که نقش موثری در ترویج دانش و پیشرفت و تقویت درحوزه علمی کشور داشت ، نشر علوم جدید، ترویج صنایع جدید ،ترویج ترجمه و انتشار کتب علمی ، مبارزه با فساد (که چون مرضی مزمن در همه شئون زندگانی ایران رخنه کرده بود) ، تقویت بنیه اقتصادی کشور،استخراج معادن و بسط كشاورزی و آبیاری از مهم ترین اقدامات امیرکبیر است.

او ادامه داد: یکی دیگر از مهم ترین اقدامات امیرکبیر که همواره باید سرلوحه مسئولان کشور هم قرار بگیرد، کوتاه کردن دست اجانب در امور کشور بود که با ایجاد امنیت و استقرار دولت، ایجاد کارخانه‌های اسلحه‌سازی، اصلاح امور قضایی ، تأسیس چاپارخانه و بيمارستان وتوسعه تجارت داخلی و خارجی توانست نقش مهمی در استقلال کشور ایفا کند.

احمدی اضافه کرد: مبارزه با بی عدالتی و رشوه خواری در حوزه سیاست کشور ،ایجاد کارخانه اسلحه سازی، موجب تقویت حوزه نظامی کشور  و فرستادن افرادی به کشورهای پیشرفته خارج برای یادگیری علوم و فنون مختلف در زمینه های فرهنگی،هنری ،سیاسی و اقتصادی کشور،گسترش تجارت خارجی و داخلی که این امر موجب درآمدزایی بسیار زیادی برای کشور در آن زمان شد از دیگر اقدمات امیرکبیر است.

 

او در ادامه گفت: تشکیل ارتش محکم و منظم ،تقویت زمینه تولیدات کشاورزی کشور،راه اندازی سیستم اطلاعاتی که ماموریت اصلی این سیستم انتقال اخبار مهم نظامی،سیاسی،فرهنگی و هنری کشور بود ،مبارزه با خرافه پرستی و جهل در مسائل مذهبی از جمله ریشه کنی مذهب شرک بهائیت در کشور،اصلاح زیر ساخت های شهری کشور،تاسیس اولین بیمارستان در کشور که این اقدام نقش موثری در بهداشت و درمان مردم آن زمان داشت از دیگر اقدامات موثر امیرکبیر در زمینه پیشرفت همه جانبه ایران بود.

احمدی از وجود شخصیت امیر کبیر به عنوان یک اسطوره برجسته سیاسی کشور یاد کرد و گفت: امیر کبیر به عنوان یکی از شخصیت های برجسته در حوزه سیاست کشور محسوب می شود. ظهور امیرکبیر باعث شکل گیری پایه های محکم حوزه سیاست کشور شد.

او افزود: امیرکبیر در زمان قاجاریه در دربار شاه قاجار مشغول به کار شد و با توجه به هوش و زکاوت بسیار بالایی که در این شخص وجود داشت توانست به مکتب علم و دانش وارد شود و مراحل تحصیل را با موفقیت پشت سر بگذارد و هوش بسیار بالای امیرکبیر سرانجام موجب شد تا او به عنوان مقام امیرنظامی آذربایجان منطقه غرب کشور انتخاب شود.

کارشناس ارشد سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان تاکید کرد: امیرکبیر با مواجه شدن با جهان مدرن و پیشرفته پی برد که کشور در تمامی زمینه های فرهنگی،هنری،نظامی ،سیاسی و اقتصادی از جهان عقب است و همین باعث شد تا با شکل گیری تفکرات جدی زمینه ایجاد اقدامات مهمی در کشور ایجاد شود.

احمدی گفت: همین اقدامات مهم در کشور باعث شد تا او در زمان ناصرالدین قاجار به عنوان مقام صدرعظمی انتخاب شود.

 

کارشناس ارشد سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان گفت: اقدامات انقلابی و ملی امیرکبیر، قهرمان مبارزه با استعمار، سبب شد که درباريان فاسد و خودخواه، از او سعايت كردند تا اين که فرمان عزل و قتل امیر کبیر را از ناصرالدین شاه خودكامه گرفتند و او را در حمام فین کاشان به قتل رساندند.

احمدی افزود: اصلاحات امیرکبیر بر درباریان و کشورهای دیگر گران آمده بود. اصلاحات امیرکبیر موقعیت مالی و نفوذ اجتماعی بسیاری از رجال سیاسی و سفارتخانه‌ها را به خطر انداخته بود و حضورش در دربار ناصرالدین شاه همواره مورد مخالفت تعدادی از نزدیکان شاه از جمله مهدعلیا مادر شاه، اعتمادالدوله و میرزا آقاخان نوری قرار داشت. برخی از درباریان که امیرکبیر را مخالف منافع خود می‌دیدند، تهمت زدند که امیرکبیر داعیه سلطنت دارد.

او گفت: این‌چنین بود که آنان ناصرالدین شاه را فریب دادند و با این استدلال که امیرکبیر قصد توطئه علیه شاه را دارد او را به عزل امیرکبیر ترغیب کردند. امیرکبیر دو روز پس از عزل در بیست و پنج محرم سال ۱۲۶۸ هجری قمری به کاشان تبعید شد، اما با این وجود مخالفان امیرکبیر در دربار، احتمال می‌دادند که امیرکبیر بار دیگر مورد عنایت شاه قرار گیرد و به قدرت بازگردد.

 

احمدی در پایان تصریح کرد: بنابراین با کوشش فراوان توانستند حکم قتل او را از ناصرالدین شاه بگیرند. پس از آن بود که با توطئه درباریان از جمله مهدعلیا مادر شاه، امیرکبیر را در هجدهم دی ماه ۱۲۳۰ هجری شمسی در حمام فین کاشان با بریدن رگ دستانش به قتل رساندند.