شهروندخبرنگار تهران؛
تصویری از پیکر شهدای حادثه سقوط بالگرد رئیس جمهور در دانشگاه تهران
نگاهی به نمایش «مجلس مختلف خوانی همین امروز»؛
معجزه پیوند گذشته و حال در یک نمایش
نمایش «مجلس مختلف خوانی همین امروز» بیان مسائل روز با دیدگاه‌های امروزی ولی در قالب آداب و رسوم سنتی گذشته است.
به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ از قدیم آئین‌های سنتی ایران، زبانزد تمامی کشورهای جهان بوده است، اینکه ما ایرانیان این سنت‌ها را بعد از سالیان سال همچنان به همان شیوه ادامه می‌دهیم، هم بسیار لذت‌بخش و زیبا است و هم باعث سربلندی ایران و ایرانی خواهد بود.
نمایش «مجلس مختلف خوانی همین امروز»، نمایشی تلفیقی از دو سبک متفاوت بود که هم مسائل عبرت‌آمیز را بازگو می‌کرد و هم یادآوری سنت‌هایی را داشت که کم‌کم از خاطره‌ها پاک می‌شد.
موضوع این نمایش حول محور ملاک برگزیده شدن برای نقش‌های تعزیه‌خوانی بود که با بازی پنج بازیگر جوان و البته دانشجو بر صحنه رفت که حکایتی از مراسم تعزیه‌خوانی در روز عاشورا را بازگو می‌کرد. نمایش با استقبال پرشور و البته علاقه‌مند تئاتر روبه‌رو شد به طوری که حتی سه صف از تماشاگران بر زمین نشسته بودند تا تماشا این نمایش را از دست ندهند.
نکته جالب و جذاب این نمایش، بیان مسائل روز با دیدگاه‌های امروزی ولی در قالب آداب و رسوم سنتی گذشته بود که به زبان روان و البته کمی طنز بیان شد.
شیوه لباس پوشیدن بازیگران، تداعی‌گر روز عاشورا بود. لباس قرمز: شمر بدذات/ لباس سبز: امام حسین(ع)/ لباس مشکی: زینب خوان مراسم و البته جوانی هم در لباس شیر که در نقش شیر امام ظاهر شد و حال و هوا را به ایام محرم و دل‌ها را با کربلا همسو می‌کرد به طوری که داوران علی‌الخصوص هیات داور آلمانی «آندره ولمینسکی» محو تماشای نمایش شده بود و برایش دیدن مراسم‌های آئینی بسیار جذاب بوده است همان طور که برای ما بعد از گذشت چندین سال همچنان تازگی و طراوت دارد.
موضوع این نمایش مصداقی بارز و البته نمونه بزرگ شده حکایت این نمایش است که در جامعه ما وجود دارد.
هر کس در هر جامعه‌ای برای کار مخصوص به خودش ساخته شده است و تنها بر اساس معیارها و توانایی‌هایش می‌تواند عمل کند، ما باید یاد بگیریم که در قالب‌های نقشی خودمان شکل بگیریم و اگر صلاحیت کاری را نداریم، پا در قالب نقش فرد دیگری نکنیم.
در خصوص این نمایش، رحمت امینی نظر خود را برای ما بازگو کرد و گفت: من در ابتدا خوشحالی خودم را درباره این کار ابراز می‌کنم که اهالی تئاتر به سمت یک نوع برداشت یا به نوعی نگاه به سمت نمایش ایرانی رفت. این نمایش تعزیه خوانی را ملاک متن خود قرار دادند و پیرامون آن کار کردند جای خوشحالی دارد چرا که یکی از تخصص‌های من هم نمایش ایرانی است.
این نمایش به سمت بازسازی یا شکل همیشگی این کار نرفت که البته این بخش در درجه خودش است، اینکه نمایش ایرانی- سنتی اجرا نکردند بلکه تئاتری را ایجاد کردند که از شگردهای نمایش ایرانی در آن استفاده شده بود.
با تعریفی که ما از تئاتر دانشگاهی می‌دانیم که با جسارت است، اینکه بتوانی در یک فضای بدون ابزار جرأت بکنی که این طور اجرا کنی از نقاط قوت این نمایش بود.
گزارش از یگانه عرب
انتهای پیام/
