آیا کرملین می‌تواند بر انتخابات ریاست جمهوری فرانسه تاثیر بگذارد؟
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به تأثیر احتمالی روسیه بر انتخابات آتی فرانسه پرداخت.
ماه گذشته، فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه تلاش های کرملین را برای «تأثیرگذاری بر افکار عمومی» از طریق «انجام دادن عملیات ایدئولوژیکی» و «راهبردش برای نفوذ بر شبکه ها» در فرانسه، محکوم کرد. اظهارات او با مطرح شدن یک اتهام دیگر توسط ریچارد فراند، دبیرکل حزب «آن مارش» فرانسه مطرح شد که ادعا کرد کرملین مسئول یک سری حملات سایبری علیه پایگاه اینترنتی این حزب است و این که روسیه در تلاش برای تضعیف امانوئل مکرون، نامزد حزب «آن مارش» در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه است زیرا او از حامیان اتحادیه اروپاست. کرملین این ادعا ار رد کرده است.
دولت فرانسه در این باره نگران است که حملات سایبری ممکن است طی دوران برگزاری انتخابات آتی در فرانسه -انتخابات ریاست جمهوری طی ماه های آوریل و مه و انتخابات پارلمانی در ماه ژوئن- نیز انجام شود. در نتیجه، اتباع فرانسوی که در خارج زندگی می کنند اجازه رأی دادن به صورت الکترونیک را در انتخابات پارلمانی ندارند. (این گزینه در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری فرانسه وجود ندارد.)
هک کردن رایانه ها، تبلیغات، ارائه اطلاعات اشتباه از جمله دلایلی هستند که باید درباره آنها نگران بود.
در ادامه این گزارش آمده است: مقامات روس دست کم سه سازمان موثر را در فرانسه ایجاد کرده اند. سازمان «گفتمان فرانسه و روسیه» انجمنی است که در سال دو هزار و چهار تحت ریاست جمهوری ژاک شیراک، رئیس جمهور وقت فرانسه و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه تأسیس شد. این طرح نهاد شامل شرکت هایی می شود که در مراودات تجاری بین دو کشور مشارکت دارند و ادعا می شود که هدف آن توسعه «همکاری های اقتصادی و روابط تجاری است.» اما به نظر می رسد که این نهاد در تلاش برای لغو تحریم های اعمال شده بر روسیه و پیشبرد رویکردهای ژئوپلتیکی کرملین است. این نهاد به سازمان دهی یک کنفرانس درباره سوریه در روز یازدهم آوریل کمک کرد که در آن، معاون وزیر امور خارجه سوریه حضور داشت. به گفته سرویس های مخفی فرانسوی، این نهاد تحت تأثیر بخش اطلاعات خارجی روسیه قرار دارد.
«موسسه دموکراسی و همکاری» در سال دو هزار و هشت در پاریس تأسیس شد. هدف اعلام شده این نهاد ایجاد «پل دوستی قاطعانه بین دو کشور بزرگ اروپایی یعنی فرانسه و روسیه است.» ناتالیا ناروچنیتسکایا، مدیر این موسسه در چندین مصاحبه رویکردهای بسیار خصومت آمیزی را مطرح کرد. او گفت غرب می خواهد روسیه را مطیع خود کند، قواعد خود را بر آن تحمیل کند و حتی آن را از دیگران «جدا کند.» از نظر او، روسیه ارائه کننده «یک جایگزین برای غرب» محسوب می شود.
سومین سازمان نیابتی مهم کرملین در فرانسه یک انجمن است که از رسمیت کمتری برخوردار است و «انجمن هموطنان» نام دارد. این انجمن نخستین بار در سال دو هزار و یازده ایجاد شد، و سبب دور هم جمع شدن روس زبانان در نشست هایی می شود که در سفارت خانه روسیه در پاریس برگزار می شود.
این انجمن و دیگر انجمن های شبیه به آن در دیگر کشورها در کانون ابتکار عمل پوتین برای ایجاد «جهان روسیه» قرار دارد: تلاشی برای بسیج کردن روس ها برای طرح های فرهنگی، زبانی یا اقتصادی مختلف و ایجاد حمایت از کرملین در زمینه موضوعات ژئوپلتیکی در جنگ بین روسیه و اوکراین.
مقامات این سه نهاد به طور منظم در رسانه ها و شبکه هایی فرانسوی زبان و دیگر رسانه هایی حضور می یابند که روسیه آنها را تأمین مالی می کند. شبکه راشا تودی و خبرگزاری اسپوتنیک دو رسانه مهمی هستند که از امسال نسخه فرانسوی زبان آنها کار خود را آغاز کرد.
حمایت از روسیه همچنین می تواند به ویژه از نظر مالی قاطع تر باشد. تاکنون تنها یک مورد از این دست در فرانسه شناخته شده است، اما ممکن است منحصربفرد نباشد. در سال دو هزار و چهارده، مارین لوپن، رهبر حزب جبهه ملی وامی نه میلیون یورویی از سوی بانک First Czech Russian Bank دریافت کرد. (این بانک هم اکنون ورشکسته شده است و ویاچسلاو بابوسنکو از مقامات ارشد کا گ ب از جمله مدیران مهم آن است.) یک شرکت قبرسی دو میلیون یورو وام به یکی از حزب های حامی لوپن داد. به نظر می رسد این شرکت به یک تبعه روسی تعلق دارد که بر اساس گزارش فوربس، با سرویس های مخفی ارتباط داشته است.
جبهه ملی اخیرا فعالانه از روسیه حمایت و اعلام کرد «با اعمال تحریم علیه روسیه مخالف است.» پوتین اخیرا در مسکو از لوپن استقبال کرد و گفت «بسیار خوشحالم» که او را می بینم. لوپن، پوتین را «یک مرد متعهد به ارزش ها» به ویژه به «میراث مسیحی تمدن اروپا» توصیف کرد.
مردم فرانسه به نوبه خود به نظر می رسد که مردد هستند. در نظرسنجی سال دو هزار و پانزده، هشتاد و پنج درصد از شهروندان فرانسوی اعلام کردند به پوتین یا قضاوت او در سیاست خارجی اعتماد ندارند. بین سال ها دو هزار و سه تا دو هزار و پانزده، سطح اعتماد شهروندان فرانسوی به او از چهل و هشت درصد به پانزده درصد رسید.
اما این موضوع برای مسکو فرقی نمی کند. روزنامه دی زیت آلمان اخیرا درباره آلمان اعلام کرد که هدف اصلی رسانه ها و شبکه های حامی کرملین تقویت ترس و بی اعتمادی در خارج از روسیه و تضعیف اعتقاد غربی ها به امنیت کشورشان، تمامیت نهادهایشان و ثبات در زندگی روزانه شان است.
انتهای پیام/
