همراه با روح‌الله/51
سرگذشت "قطعه‌ای از بهشت" در جنوب تهران
انتخاب محدوده‌ای در جنوب شهر تهران به عنوان آرامگاه ابدی معمار کبیر انقلاب، سرگذشتی جالب دارد که در این گزارش به آن پرداخته‌ایم.
به گزارش گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، آرامگاه خمینی کبیر که در ایران به "حرم مطهر" شهره است، در جنوبی‌ترین نقطه تهران و در کنار گلزار شهدای بهشت زهرا (س) بنا شده است و در نوع خود، در حقیقت مجموعه‌ای بزرگ و کم‌نظیر به شمار می‌رود.در شب 14 خرداد زمانی که حال امام امت رو به وخامت بود، جلسه‌ای با حضور مرحوم حاج سید احمد آقا خمینی و بعضی از اعضای دفتر امام و علمای قم و تهران و مسئولین کشور در جماران تشکیل و در مورد محل خاکسپاری ایشان نظرهای مختلفی ارائه شد و هر یک از مسئولین و سران نظام و بعضی از مراجع و علما پیشنهاداتی داشتند.
پس از جمع بندی که تهران مناسبت‌ترین محل برای خاکسپاری امام است، با نظر مرحوم حجت الاسلام والمسلمین آقای حاج سید احمد خمینی و دیگران مقرر شد که پیکر امام (س) در نزدیکی شهدای بزرگوار انقلاب اسلامی و بهشت زهرا آرام گیرد. گروهی برای موقعیت‌یابی و انتخاب بهترین مکان به بهشت زهرا و اطراف آن عزیمت و پس از بررسی‌های همه‌جانبه، محل فعلی را تعیین نمود و با همکاری سازمان بهشت زهرا منطقه مورد نظر از سوی مالک خریداری و واگذار شد.
منابع مالی هزینه‌های این طرح عظیم از محل کمک های مردمی، اعتبارات، همیاری دستگاه‌ها و نهادها، نذورات، عایدات و موقوفات تأمین می‌شود.
در زمان ارتحال تا اربعین امام خمینی (س)، حرم اولیه با مرکزیت ضریح مطهر شکل گرفت و پوشش آن با استفاده از امکانات موجود در کشور و سازه‌های فضایی در مدت کمی مسقف شد.
گنبد اصلی نیز با استفاده از 8 ستون و ارتفاع 8 متر ظهور پیدا کرد. همچنین 4 گلدسته در شمال، جنوب، شرق و غرب ساخته شد. طول هر کدام از این گلدسته‌ها به 91 متر می‌رسد. حرم مطهر دارای ابعاد 126 × 126 متر است که به نه مربع 42×42 متر، تقسیم شده است. و چهار ورودی عظیم ضریح مطهر را که در مرکزیت مربع وسط قرار دارد، در بر گرفته است.
سبک معماری اسلامی با استفاده از مصالح و هندسه خاص و مدرن از آن نمادی ساخته که هر زائری را مجذوب خود می‌کند. نمای داخلی حرم که صرفاً بر چهار ستون استوار است، جلوه و عظمت خاصی را به بیننده القا می کند.
این طرح تنها دو سال پس از ارتحال حضرت امام (س) نظر مسئولان را به خود جلب کرد و از سال 1370 بخش‌های اولیه طرح اصلی به اجرا درآمد. در همین راستا یک سال بعد صحن‌های شرق و غرب به مساحت 120 هزار متر مربع زیربنا طراحی و کلنگ اجرای آن زده شد.
این دو صحن را که به صحن‌های شهدا و آقا مصطفی مشهور هستند، دو حیاط بزرگ تکمیل می کنند. کاربری این صحن پاسخگویی به تمام نیازهایی است که حرم در بخش‌های مختلف می‌تواند داشته باشد. برای نمونه می‌توان از بخش فرهنگی نام برد که موزه حضرت امام (س)، انقلاب و شهدا در این بخش تعریف شده است.
همچنین بخش تجاری ـ با توجه به دور بودن مجموعه از شهر ـ شکل گرفت تا پاسخگوی زائرین باشد و در بخش اقامتی و هتلینگ نیز در دو قسمت شمال غرب و شمال شرق مراکزی ایجاد شد تا زائرین به صورت انفرادی، خانوادگی و دسته‌جات بتوانند در آن مستقر شوند.
وجود بیمارستان مجهز و فوق تخصصی در قسمت جنوب غرب که در حال اتمام است نیز قابل توجه است. باید اشاره کرد که شکل معماری طرح از ابتدا ایده یادگار امام مرحوم حاج سید احمد خمینی (ره) بود. ایشان بر این باور بودند که اگر بشود معماری و شکل کلی حرم، نماد انقلاب عاشورایی حضرت سید الشهدا و یارانشان باشد و نماد خیمه و معماری شیعی خیلی بهتر است و این سبک و سیاق را طراحان به عنوان دستورالعمل سرلوحه قرار دادند.
گنبد اصلی در حرم مطهر بالای ضریح قرار گرفته و 4 گنبد فیروزه ای که در ورودی صحنین قرار دارد که عملاً صحن اصلی را در برگرفته اند؛ برای همین مجموعاً 5 گنبد می بینیم که از 5 تن آل عبا نشان دارد. اصولاً اعداد انتخابی در معماری مجموعه حرم اعدادی با نماد خاص انتخاب شده اند.
تعداد 5 گنبد نشان پنج تن آل عبا است. ستون‌های زیر گنبد اول عدد 8 است که برگرفته از امام هشتم و در آئین ما جایگاه دارد؛ همچنین تزئینات روی در نیز شمسه‌های 8 تایی هستند. گنبد‌ها نیز در سه ارتفاع 42، 57 و 68 متری ساخته شده است که از سال 42، شروع انقلاب، سال 57، پیروزی انقلاب و سال 68، ارتحال امام نشان دارد.
انتهای پیام/
