اهواز؛

وقتی اسارت سبب خیر می‌شود

منصور شوشتری، جانباز و آزاده دوران دفاع مقدس است كه به گفته خود در دوران اسارت قرآن را فراگرفت و امروز وظيفه خود می‌داند آنچه از قرآن آموخته است به ديگران نيز انتقال دهد.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، منصور شوشتری، جانباز دوران دفاع مقدس و آزاده است كه در زمينه آموزش روخوانی، روانخوانی‌ و بيان تفسير قرآن فعاليت می‌كند.

وی درباره حضور خود در جبهه‌های‌ جنگ تحميلی گفت:‌ از سال سوم راهنمایی به جبهه عازم شدم، سال ۶۷ به اسارت دشمن در آمدم و سال ۶۹ به ميهم بازگشتم.

اين آزاده که چندين سال است مدرس قرآن و قاری است، از آشنایی خود با قرآن چنین گفت: وقتی عازم جبهه شدم، قرآن خواندن بلد نبودم و این باعث خجالت من شده بود.
 زمانی‌ كه اسیر شدم یکی از اسرا که بسیار به ما کمک می‌کرد، گفت: قرآن بخوان، هم علم است و هم خسته نمی‌شوی. این چنین بود که در دوران اسارت روخوانی قرآن را یاد گرفتم و بعد به حفظ و فراگيری‌ ترجمه و تفسیر آن نیز پرداختم.

شوشتری با بيان اينكه اسارت سبب خیر شد که با این راه آشنا شوم، ادامه داد: وقتی در سال ۶۹ به کشور بازگشتم وظیفه خود دیدم آنچه را فرا گرفته‌ام به دیگران انتقال دهم، از آن هنگام آموزش قرآن را آغاز كردم.

وی که هر اقدام و فعاليت در زمينه قرآن را وظيفه می‌داند، روزهای سه‌شنبه‌ و چهارشنبه‌ جلسات تفسیر قرآن و پرسش و پاسخ برگزار می‌کند. این جلسات دائمی هستند كه روزهای سه‌شنبه در منطقه باغ معين اهواز تشكيل می‌‌شود و بيشتر مخاطبان آن پزشك يا پرستار هستند و جلسات چهارشنبه در منزل وی‌ با حضور آشنايان برگزار می‌شود.

اين مدرس قرآن، اين جلسات را سبب انس با قرآن و زمينه‌ای‌ برای صله رحم می‌داند.

شوشتری‌ گفت: در كلاس‌ها علاوه بر آموزش روخوانی و روانخوانی به بیان نکاتی از قرآن كريم نیز می‌پردازم. در این جلسات روشی را به کار می‌گیریم که یک فرد بی‌سواد در ۱۵ روز می‌تواند قرآن خواندن را بیاموزد.

وی با تصریح به مهجوریت قرآن کریم با وجود آسانی آن به سوره واقعه اشاره کرد و گفت: در این سوره خداوند قسم می‌خورد: «فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ»(واقعه، ۷۵) قسم به گردش كهشکشان‌ها و اگر بدانید این قسم بزرگی است و بعد از قسم، سخن مهمی می‌گوید: «انه لقرآن کریم» قرآن کلام مستقیم خدا است، مردم! این قرآن، کریم است به آن توجه کنید. ما توجه نمی‌کنیم خدا نیز ما را در همين سوره توبیخ کرده است: «أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ»: آيا شما اين سخن را سبك [و سست] مى‌‏گيريد. چرا با قرآن این کار را می‌کنید؟ مقام اين قرآن بسيار بالاست؛ ثقل اكبر است.

انتهای پیام/و

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.