ناصر ایمانی تحلیل‌گر مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، پیرامون ریاست مجلس آینده، تعداد فراکسیون‌ها و نوع تعامل اصلاح‌طلبان با دولت حسن روحانی سخن گفت.

مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

***در چند وقت اخیر، اظهاراتی از سوی چهره‌های اصلاح‌طلب نظیر محمدرضا عارف که می‌گوید: با لاریجانی رقابت نمی‌کنم یا چهره‌های اصولگرا نظیر کاظم جلالی که گفته است: باید در مجلس آینده به مدلی دست پیدا کنیم که هیچ فردی شکست نخورد، مطرح شد. به نظر می‌رسد که درباره موضوع ریاست مجلس آینده نوعی تعاملِ پشت پرده میان طرف‌های ذی‌نفع وجود دارد. به نظر شما چه فعل و انفعالاتی در این باره به وجود می‌آید؟

ایمانی: کاظم جلالی که فعلا در لیست اصولگرایان قرار ندارد. وی قاعدتا در لیست اصلاح‌طلبان قرار دارد. هیچ توافقی در میان نیست. واقعیت موجود این است که اصلاح‌طلبان به خوبی می‌دانند که امکان رأی‌آوری علی لاریجانی نسبت به عارف بیشتر است. همچنین بخش عمده‌ای از اصلاح‌طلبان هم به دلایل مختلف، به ریاست لاریجانی تمایل دارند اما در یک بده‌بستان سیاسی و برای گرفتن بقیه پُست های مجلس، مایل نیستند که این موضوع را مطرح کنند. اصلاح‌طلبان می‌دانند که اگر هیچ‌گونه توافقی هم میان لاریجانی و عارف نباشد، به طور عادی و اتوماتیک، لاریجانی رئیس مجلس خواهد شد. 

ایمانی: اول باید ببینیم که امکان تشکیل فراکسیونی مانند رهروان در مجلس آینده وجود دارد یا خیر. فراکسیون رهروان در فضای مجلس نهم به وجود آمد. درحال حاضر ترکیب مجلس تغییر کرده و معلوم هم نیست از اصولگرایان حاضر در مجلس دهم، چه تعداد به جمع رهروانی‌ها خواهند پیوست و یا اصلا علی لاریجانی تمایلی به تشکیل فراکسیونی مانند رهروان دارد یا خیر؟ دو تن از چهره‌های رهروان یعنی کاظم جلالی و بهروز نعمتی به دلیل اینکه به اصلاح‌طلبان تعهد داده‌اند، نمی‌توانند به غیر از فراکسیون اصلاح‌طلبان، عضو فراکسیون دیگری شوند.

ایمانی: اگر میثاق‌نامه را هم امضا نکرده باشند، نمی‌توانند عضو فراکسیون دیگری باشند. 

ایمانی: بله این را می‌گویند اما عملا می‌توانند با لیست اصلاح‌طلبان وارد مجلس شوند و بعد در مجلس، در فراکسیون اصولگرایان قرار بگیرند؟ این نمی‌شود. معلوم هم نیست که فراکسیونی با نام رهروان یا هر اسم دیگری، به چه میزان قابلیت ظهور و بروز داشته باشد چراکه با تغییر فضای سیاسی، فراکسیون‌ها هم بعضا موضوعیت خود را از دست می‌دهند.

ایمانی: قطعا و بدون شک، یک فراکسیون اصلاح‌طلبان و یک فراکسیون اصولگرایان خواهیم داشت. 

ایمانی: احتمال اینکه فراکسیون اصولگرایان، شعبه شعبه شود را کم می‌بینم. علت این مسأله در تعداد کرسی‌هاست؛ در مجلس نهم اصولگرایان اکثریت را داشتند و چنانچه فراکسیون دیگری هم از این‌ها منشعب می‌شد، باز هم به اکثریت فراکسیون اصولگرایان ضربه نمی‌زد اما الان امکان اینکه جماعت دیگری از آن‌ها جدا شود، وجود ندارد و اگر هم عده‌ای بخواهند جدا شوند، خودشان هم می‌دانند، به قدری در اقلیت خواهند بود که امکان عرض اندام برای آن‌ها در مجلس وجود نخواهد داشت.

ایمانی: بله؛ علی لاریجانی هم چنین وضعیتی را خواهد داشت.

ایمانی: آن چیزی که مسلم است، سیاست اصلاح‌طلبان در طول یک سال آینده تا پایان عمر دولت اول حسن روحانی، حمایت از دولت خواهد بود. اینکه در دولت بعدی، حسن روحانی بار دیگر رئیس‌جمهور خواهد بود یا خیر، برای خودش محل بحث است. اصلاح‌طلبان یک استراتژی کُلی‌تر دیگر هم دارند و آن نفوذ گام به گام در قدرت به هر نحو ممکن است؛ ولو با کاستن از خواسته‌های خودشان مانند حمایت از حسن روحانی در انتخابات 92. حسن روحانی گزینه متبوع اصلاح‌طلبان نبود اما بهترین گزینه برای تأمین کف خواسته‌های آن ها بود. اصلاح‌طلبان گام نخست را در خرداد 92 با حمایت از حسن روحانی برداشتند؛ گام دوم، حضور در مجلس ولو نیمی از آن و نه تمام آن بود. در گام سوم اگر شرایط اقتضا کند، اصلاح‌طلبان گزینه دیگری در مقابل روحانی قرار خواهند داد. 

ایمانی: قطعا همین‌طور است. انتخابات 7 اسفند پایانی بر ائتلاف اصلاح‌طلبان با اعتدالیون بود. اصلاح‌طلبان، اعتدالیون را قبول ندارند مگر اینکه بتوانند با اعتدال از یک مرحله عبور کنند. این عبور انجام شده است و اعتدالیون چندان کارآمدی برای اصلاح‌طلبان نخواهند داشت. 

انتهای پیام/