مردم را در دام کتابهای بی محتوا نیندازید
هر کتابی شایستگی معرفی به عموم مردم را ندارد و به بهانه ترویج کتابخوانی در جامعه، نمی‌توان هر کتابی را در دسترس عموم قرار داد.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سرانه مطالعه در کشور ما پایین است. این مسئله را بارها و بارها از رسانه‌های مختلف شنیده‌ایم و در این بین ترویج کتابخوانی را به عنوان راه‌حل افزایش سرانه مطالعه مطرح کرده‌اند و به این منظور شیوه‌های مختلفی امتحان شده است؛ گاهی کتاب‌هایی کوچک در اتوبوس‌های سطح شهر برای مطالعه قرار دادند. گاهی این کتاب‌ها جای خود را در مترو باز کردند.
اما آیا به بهانه ترویج کتابخوانی در جامعه می‌توان هر کتابی را در دسترس عموم جامعه قرار داد؟ به طور مسلم هر کتابی شایستگی معرفی به عموم مردم را ندارد. چون هنگامی که کتابی را به جامعه معرفی می‌کنیم. در واقع اندیشه‌ای جدید به مردم عرضه می‌شود و انتخاب کتاب به همین جهت اهمیت زیادی پیدا خواهد کرد، آن هم در شرایط امروز که کتابهای مختلف و جذابی در جامعه عرضه می‌شود. در میان انبوه کتاب‌ها، کتابهای پرمحتوا می‌تواند، در شکل‌گیری بهتر تفکر هر فرد تأثیرگذار باشد.
اهمیت مطالعه کتاب های پر محتوا از این جهت است که اقبال عمومی جامعه به نوع خاصی از کتاب، سطح فکری جامعه را نشان می دهد. از طرف دیگر کتاب های پرمحتوا می تواند، سطح فکری یک جامعه را ارتقا دهد. هنگامی که یک جامعه به سمت آثار کسانی چون مولانا در ادبیات ایران یا چخوف در ادبیات روسیه گرایش پیدا می کند، این گرایش را می توان نشانه ای از شکل گیری جریان فکری در بین مردم دانست. به هر حال گرایش به آثار کسانی چون مولانا را می توان نتیجه تمایل مشترک و ناخود آگاه جامعه نسبت به عرفان دانست.
گاهی کتاب هایی کم حجم در مترو یا اتوبوس برای مطالعه قرار داده می شود، اما تا چه حد به محتوای آن ها و موضوعشان توجه کرده ایم. کتاب هایی که شاید در نگاه نخست نظر مسافرین را جلب کند. این جلب توجه مدت زیادی دوام پیدا نمی کند و مخاطب کتاب را به سویی می نهد به همین راحتی از کرده خود پشیمان می شود. این دسته از کتاب ها باید با نیاز جامعه امروز مطابقت کند به عنوان مثال داستان های کوتاه کوتاه یا کتاب های روانشناسی کم حجم می تواند به ذائقه مخاطب خوش بیاید و او را از لذتی وافر سرشار کند.این دسته از کتاب ها ، همان هایی هستند که مخاطب با دل و جان به سراغش می رود.
برخی از این کتاب های کم حجم که در مترو یا اتوبوس عرضه می شوند، به موضوعاتی پیرامون فرهنگ شهرنشینی می پردازند. توجه به این کتاب ها درست به نظر می رسد اما شیوه بیان از اهمیت بیشتری برخوردار است. استفاده از کتاب هایی که اینگونه مسائل را به طور غیرمستقیم بیان کند، تاثیر بیشتری بر مخاطب می گذارد. این دسته از کتاب ها بهتر مسئله مورد نظر را منتقل می کند . از طرف دیگر مخاطب حس نمی کند که با او مانند یک کودک رفتار می شود. همین احساس عاملی می شود تا مخاطب کتاب را گوشه ای رها کند و به سراغ آن نرود.
کتاب هایی که برای ترویج کتابخوانی استفاده می شود به گونه ای باشد ، که ارزش خواندن داشته باشد. مطالب فوق به خوبی نشان می دهد این کتاب ها تا چه حد ارزش خواندن دارد. یادمان نرود، میزان سرانه کتابخوانی در جامعه اندک است و ارائه کتاب هایی که ارزش خواندن و جذابیت لازم را ندارند، برای ترویج کتابخوانی می تواند تا چه اندازه مخاطب را نسبت به مطالعه بی انگیزه کند. پس بهتر است هنگام ترویج کتابخوانی در انتخاب کتاب دقت لازم را کنیم.
گزارش از محدثه محمدپور
انتهای پیام/
اما آیا به بهانه ترویج کتابخوانی در جامعه می‌توان هر کتابی را در دسترس عموم جامعه قرار داد؟ به طور مسلم هر کتابی شایستگی معرفی به عموم مردم را ندارد. چون هنگامی که کتابی را به جامعه معرفی می‌کنیم. در واقع اندیشه‌ای جدید به مردم عرضه می‌شود و انتخاب کتاب به همین جهت اهمیت زیادی پیدا خواهد کرد، آن هم در شرایط امروز که کتابهای مختلف و جذابی در جامعه عرضه می‌شود. در میان انبوه کتاب‌ها، کتابهای پرمحتوا می‌تواند، در شکل‌گیری بهتر تفکر هر فرد تأثیرگذار باشد.
اهمیت مطالعه کتاب های پر محتوا از این جهت است که اقبال عمومی جامعه به نوع خاصی از کتاب، سطح فکری جامعه را نشان می دهد. از طرف دیگر کتاب های پرمحتوا می تواند، سطح فکری یک جامعه را ارتقا دهد. هنگامی که یک جامعه به سمت آثار کسانی چون مولانا در ادبیات ایران یا چخوف در ادبیات روسیه گرایش پیدا می کند، این گرایش را می توان نشانه ای از شکل گیری جریان فکری در بین مردم دانست. به هر حال گرایش به آثار کسانی چون مولانا را می توان نتیجه تمایل مشترک و ناخود آگاه جامعه نسبت به عرفان دانست.
گاهی کتاب هایی کم حجم در مترو یا اتوبوس برای مطالعه قرار داده می شود، اما تا چه حد به محتوای آن ها و موضوعشان توجه کرده ایم. کتاب هایی که شاید در نگاه نخست نظر مسافرین را جلب کند. این جلب توجه مدت زیادی دوام پیدا نمی کند و مخاطب کتاب را به سویی می نهد به همین راحتی از کرده خود پشیمان می شود. این دسته از کتاب ها باید با نیاز جامعه امروز مطابقت کند به عنوان مثال داستان های کوتاه کوتاه یا کتاب های روانشناسی کم حجم می تواند به ذائقه مخاطب خوش بیاید و او را از لذتی وافر سرشار کند.این دسته از کتاب ها ، همان هایی هستند که مخاطب با دل و جان به سراغش می رود.
برخی از این کتاب های کم حجم که در مترو یا اتوبوس عرضه می شوند، به موضوعاتی پیرامون فرهنگ شهرنشینی می پردازند. توجه به این کتاب ها درست به نظر می رسد اما شیوه بیان از اهمیت بیشتری برخوردار است. استفاده از کتاب هایی که اینگونه مسائل را به طور غیرمستقیم بیان کند، تاثیر بیشتری بر مخاطب می گذارد. این دسته از کتاب ها بهتر مسئله مورد نظر را منتقل می کند . از طرف دیگر مخاطب حس نمی کند که با او مانند یک کودک رفتار می شود. همین احساس عاملی می شود تا مخاطب کتاب را گوشه ای رها کند و به سراغ آن نرود.
کتاب هایی که برای ترویج کتابخوانی استفاده می شود به گونه ای باشد ، که ارزش خواندن داشته باشد. مطالب فوق به خوبی نشان می دهد این کتاب ها تا چه حد ارزش خواندن دارد. یادمان نرود، میزان سرانه کتابخوانی در جامعه اندک است و ارائه کتاب هایی که ارزش خواندن و جذابیت لازم را ندارند، برای ترویج کتابخوانی می تواند تا چه اندازه مخاطب را نسبت به مطالعه بی انگیزه کند. پس بهتر است هنگام ترویج کتابخوانی در انتخاب کتاب دقت لازم را کنیم.
گزارش از محدثه محمدپور
انتهای پیام/
