روایت 70 سال عشق و ارادت به امام حسین (ع)
«تکیه شوفرها» یکی از قدیمی‌ترین تکیه‌های عزاداری است که بعد از گذشت 70 سال از تأسیس آن همچنان سرپاست.
گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حاج حسین عظیمی، بانی یکی از قدیمی‌ترین تکیه‌های تهران، با قدمتی 70 ساله است. این تکیه به «تکیه شوفرها» معروف بوده و در میدان قزوین واقع شده است. قدمت این تکیه و تأسیس آن به سال 1324 باز می‌گردد. از مهمترین ویژگی این روضه‌خوانی حضرت فاطمه زهرا (س) است که در شب گذشته برگزار شد. همچنین مراسم تعزیه‌خوانی که بعد از شب روضه‌خوانی برگزار شود و تا روز سوم امام حسین (ع) ادامه دارد. در همین راستا گفتگویی با یکی از پسران حاج حسین عظیمی یعنی عباس عظیمی داشته‌ایم که به تفصیل خواهید خواند.
عباس عظیمی بیان کرد: قدمت این تکیه به طور دقیق به 70 سال می‌رسد که هیأت مختلفی به این تکیه آمده و در آن عزاداری می‌کردند. از جمله هفت کچلون، رمضون یخی، حسن شاپوری و شعبون بی‌مخ. هر کدام از این اشخاص منطقه‌ای را تحت سلطه خود داشتند.
وی ادامه داد: قبل از انقلاب هم روضه‌خوانی و مداحی در این تکیه برگزار می‌شد و تعزیه‌خوانی 2 روز را به خود اختصاص می‌داد. محمد‌تقی فلسفی، ابوالقاسم شجاعی و ذبیحی نیز سخنرانی و مداحی می‌کردند.
عظیمی خاطرنشان کرد: به لحاظ موقعیت جغرافیایی این منطقه، برگزار کردن این مراسم کار هر کسی نبوده است. پدر من یک کامیون‌دار بود. عشق به امام حسین (ع) باعث شد تا او به هر شکلی که در توان داشته به این دستگاه خدمت کند.
وی افزود: بسیاری به نامگذاری این تکیه انتقاد دارند و توصیه می‌کنند که نام آن به «تکیه راننده‌ها» تغییر کند. اما ما زیر بار نرفته‌ایم. شاید این موضوع برای برخی خوشایند نباشد.
عباس عظیمی گفت: در زمان طاغوت، تمام کسبه رأی دادند که پدر من وارد حزب رستاخیز شده و هفته‌ای یک مرتبه در مسجد صحبت کند. اما وی علاقه‌ای به این کار نداشت و نپذیرفت و گفت «من سرم در لاک خودم است و کاری با سیاست ندارم. من در پی شهرت و محبوبیت این چنینی نیستم».
وی بیان کرد: تا به امروز هیچ وقفه‌ای در برگزاری این مراسم رخ نداده است. همه ساله به بهترین شکل مراسم برگزار می‌شود. فقط یکسال، آن هم زمانی که من کودک بودم.
عظیمی اظهار داشت: افراد بسیاری از بهترین تعزیه‌خوان‌ها در «تکیه شوفرها» حضور داشته‌اند. از جمله حاج تقی میرزا علی که به مدت 20 تا 25 سال خوانده است. بعد از فوت او نیز پسرانش در تعزیه حضور یافتند. هم‌اکنون نیز مدت ده سال است که آقای عزیزی افتخار خواندن در تعزیه را بما داده است.
وی تصریح کرد: در حدود 70 تا 80 درصد هزینه‌های این تکیه بر عهده خود ماست و مابقی آن را بانیان تقبل می‌کند. هزینه کلی این ده شب در حدود 60 میلیون تومان است.
عظیمی عنوان کرد: وسایل مورد استفاده ما قدمتی 60 ساله دارند. تابلو‌هایی که وجود دارند با رنگ‌های گیاهی است و نه صنعتی. البته برای نگهداری این وسایل سالانه 5-6 کیلو نفتالین، تنباکو و مرگ موش مصرف می‌کنیم. کتیبه‌های ما قدیمی است. اما دلمان نمی‌آید آن‌ها را عوض کنیم. تنها هزینه‌ای که برای وسایل می‌شود مختص به کرایه فرش و دستگاه اکو است. مابقی وسایل متعلق به خود ماست.
وی اظهار داشت: قبل از انقلاب 7 سال نذر داشتم تا در تعزیه سقا باشم. 7 سال هم 2 طفلان مسلم بودم.
عظیمی در پایان بیان کرد: قبل از انقلاب فقط یک روز، آن هم در روز عاشورا نذری داشتیم. اما الان برای 5 شب نذری داریم. لازم به ذکر است که همه اقشار حتی تهیدستان به خاطر عشق و ارادت خود به این خاندان کمک‌های فراوانی می‌کنند. هم‌اکنون نوه‌ها و فرزندان ما به کمک ما آمده‌اند. هیچ کدام از ما هیچ چشمداشتی نداریم. هر چه که طلب کرده‌ایم را به دست آورده و راضی هستیم. امیدوارم که این عزاداری‌ها از همه قبول شود.
انتهای پیام/
عباس عظیمی بیان کرد: قدمت این تکیه به طور دقیق به 70 سال می‌رسد که هیأت مختلفی به این تکیه آمده و در آن عزاداری می‌کردند. از جمله هفت کچلون، رمضون یخی، حسن شاپوری و شعبون بی‌مخ. هر کدام از این اشخاص منطقه‌ای را تحت سلطه خود داشتند.
وی ادامه داد: قبل از انقلاب هم روضه‌خوانی و مداحی در این تکیه برگزار می‌شد و تعزیه‌خوانی 2 روز را به خود اختصاص می‌داد. محمد‌تقی فلسفی، ابوالقاسم شجاعی و ذبیحی نیز سخنرانی و مداحی می‌کردند.
عظیمی خاطرنشان کرد: به لحاظ موقعیت جغرافیایی این منطقه، برگزار کردن این مراسم کار هر کسی نبوده است. پدر من یک کامیون‌دار بود. عشق به امام حسین (ع) باعث شد تا او به هر شکلی که در توان داشته به این دستگاه خدمت کند.
وی افزود: بسیاری به نامگذاری این تکیه انتقاد دارند و توصیه می‌کنند که نام آن به «تکیه راننده‌ها» تغییر کند. اما ما زیر بار نرفته‌ایم. شاید این موضوع برای برخی خوشایند نباشد.
عباس عظیمی گفت: در زمان طاغوت، تمام کسبه رأی دادند که پدر من وارد حزب رستاخیز شده و هفته‌ای یک مرتبه در مسجد صحبت کند. اما وی علاقه‌ای به این کار نداشت و نپذیرفت و گفت «من سرم در لاک خودم است و کاری با سیاست ندارم. من در پی شهرت و محبوبیت این چنینی نیستم».
وی بیان کرد: تا به امروز هیچ وقفه‌ای در برگزاری این مراسم رخ نداده است. همه ساله به بهترین شکل مراسم برگزار می‌شود. فقط یکسال، آن هم زمانی که من کودک بودم.
عظیمی اظهار داشت: افراد بسیاری از بهترین تعزیه‌خوان‌ها در «تکیه شوفرها» حضور داشته‌اند. از جمله حاج تقی میرزا علی که به مدت 20 تا 25 سال خوانده است. بعد از فوت او نیز پسرانش در تعزیه حضور یافتند. هم‌اکنون نیز مدت ده سال است که آقای عزیزی افتخار خواندن در تعزیه را بما داده است.
وی تصریح کرد: در حدود 70 تا 80 درصد هزینه‌های این تکیه بر عهده خود ماست و مابقی آن را بانیان تقبل می‌کند. هزینه کلی این ده شب در حدود 60 میلیون تومان است.
عظیمی عنوان کرد: وسایل مورد استفاده ما قدمتی 60 ساله دارند. تابلو‌هایی که وجود دارند با رنگ‌های گیاهی است و نه صنعتی. البته برای نگهداری این وسایل سالانه 5-6 کیلو نفتالین، تنباکو و مرگ موش مصرف می‌کنیم. کتیبه‌های ما قدیمی است. اما دلمان نمی‌آید آن‌ها را عوض کنیم. تنها هزینه‌ای که برای وسایل می‌شود مختص به کرایه فرش و دستگاه اکو است. مابقی وسایل متعلق به خود ماست.
وی اظهار داشت: قبل از انقلاب 7 سال نذر داشتم تا در تعزیه سقا باشم. 7 سال هم 2 طفلان مسلم بودم.
عظیمی در پایان بیان کرد: قبل از انقلاب فقط یک روز، آن هم در روز عاشورا نذری داشتیم. اما الان برای 5 شب نذری داریم. لازم به ذکر است که همه اقشار حتی تهیدستان به خاطر عشق و ارادت خود به این خاندان کمک‌های فراوانی می‌کنند. هم‌اکنون نوه‌ها و فرزندان ما به کمک ما آمده‌اند. هیچ کدام از ما هیچ چشمداشتی نداریم. هر چه که طلب کرده‌ایم را به دست آورده و راضی هستیم. امیدوارم که این عزاداری‌ها از همه قبول شود.
انتهای پیام/
