محمدعلی بهمنی درباره غزل گفته بود غزل بعد از نیما نمی‌توانسته از او تأثیر نگرفته باشد، خود من هم که بار‌ها گفته‌ام «در جسمم همه غزل و روحم همه نیمایی است.»
محمدعلی بهمنی هرگز درِ قلبش را به روی جوانان نبست، حمایت‌های او از جریان‌های نوپای شعری در دهه‌های گذشته، از او یک مراد ساخت، بی‌آنکه خود در پی مریدپروری باشد.
محمدعلی بهمنی از اقبال مردم به ترانه‌های سخیف گفت: عجیب این است که کار‌های سطح پایین و حتی مقداری شرم‌آور مخاطب بیشتری دارد و شرکت‌ها هم ازاین قضیه نهایت استفاده را می‌کنند.
