واپسین روزهای اسفند ، چون تابلویی نقاشی‌شده، با رنگ‌های تندِ هیاهو و سایه‌های کم‌رنگِ سکوت، جان می‌گیرد. خیابان‌ها، رگ‌های تپنده‌ی شهر، میزبان سیلانی از امید و دلهره‌اند. در این هم‌آواییِ شتاب و انتظار، یادمان باشد که بهار، تنها با شکوفه‌های رنگارنگ نمی‌آید، بلکه با جوانه زدنِ انسانیت در قلب‌هایمان معنا می‌یابد.