تالاب یا مرداب انزلی با مساحتی در حدود ۲۰ هزار هکتار از بزرگترین زیستگاه‌های طبیعی ایران محسوب می‌شود. تالاب انزلی هر ساله زیست گاه زمستانه پرندگان مهاجری است که از کشور‌های همسایه شمالی به ایران می‌آیند. تالاب انزلی با مشکلات فراوانی مانند، کاهش سطح آب ورودی، ریخته شدن پساب صنعتی، فاضلاب شهر‌ها و روستا‌های اطراف روبرو بوده است، که به محیط تالاب بیشترین آسیب را زده و مرگ تدریجی آن را به همراه دارد.
در ماه‌های اخیر اخباری مبنی بر انتقال سند مالکیت تالاب انزلی به وزارت نیرو دست به دست شد که به‌گفته مسئولان هدف از این کار حفاظت و صیانت از تالاب بین‌المللی انزلی است.
«سنبل آبی» گیاهی مهاجم با ظاهر زیبا و فریبنده که چند سالی است نفس تالاب‌ها، رودخانه‌ها و آب‌بندان‌های گیلان را تنگ کرده و متأسفانه به‌رغم اقدامات فراوان همچنان در این استان جولان می‌دهد.
برای عکاسی از سنبل آبی این اهریمن خوش خط و خال کنار آب ایستادم و بر پیکر نیمه جان تالاب که نحیف‌تر و رنجورتر از همیشه اسیر پنجه‌های این گیاه مهاجم شده نگریستم.
تالاب بین المللی انزلی یکی از تالاب‌های نادر دارای ویژگی‌های خاص است که در سایه بی مهری در فهرست تالاب‌های در معرض خطر (مونترو) قرار گرفت و امروز برای بقا دست و پا می زند.