مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: در روایتی از امام صادق (ع) درباره ی آیه ی ایاک نعبد؛ (تنها تو را می پرستم). آمده است که فرمود؛ پیوسته آن را تکرار می کردم، تا این که آن را از گوینده اش (حضرت حق) شنیدم.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: وای بر کسی که حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بداند که او در تحصیل موافقت و رضای آن حضرت، و یا در مخالفت آن حضرت بی اعتنا و لاابالی است.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: حوزه علمیه چندبار در معرض سقوط قرار گرفته و از غیب حفظ شده است. وای به حال ما اگر در عمل بر ضدّ حفاظت آن بکوشیم.
مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: از میان حیوانات بیابان و جنگل و باغ‌وحش یکی هم به جهنم قدم نمی‌گذارد، اما انسان که اعظم و اشرف مخلوقات است به جهنم می‌رود، بلکه به خلود در آتش محکوم می‌گردد.
به مناسبت سالروز رحلت جانگداز آن مرجع عارف :ایشان به هیچ کرامتی ازخود اعتراف نکرد، بلکه درتمام عمرآنها را کتمان می کرد و از کسی هم که فهمیده بود، عهد می گرفت تازنده است به کسی چیزی نگوید.آقای بهجت از کودکی در اثر عبادت زیاد، پرده‌ها از جلوی چشمانش کنار رفته بود، بنابراین گناه را می‌دید و مرتکب آن نمی‌شد