دانشمندان دریافتند دو نیمکره مغز عملکردهای مختلف زیادی دارد؛ به طور مثال نیمکره چپ مسئول صحبت و زبان و نیمکره راست احساسات و شناسایی چهره را کنترل می‌کند.
فقط برای خلاص شدن از وضع موجودشان مصرف می کنند و به عواقب بعد از مصرفش فکر نمی کنند. نمی دانند هر کدامشان توهمی خاص را به دنبال دارد و انها را تا لبه پرتگاه مرگ می برد.
هر چه دروغگویی در افراد بیشتر باشد، احساس تردید در مورد گفتن دروغ در آنها بیشتر از بین می رود و تکرار اعمال منفی از احساس پشیمانی و احساس گناه می‌کاهد.
درک اینکه چرا برخی به دروغ روی می‌آورند،امری پیچیده است و موضوع بسیاری از کتاب‌های روانشناسی بوده اما اکنون تحقیقاتی با تمرکز بر ناحیه‌ای خاص از مغز صورت گرفته که نشان می‌دهد دروغ نقش بیولوژیک دارد.