مسجد تاریخی نو یکی از آثار تاریخی ارزشمند شهرضاست که تاریخ بنای آن مربوط به دوران حکمرانی سلجوقیان است و دارای جذابیت‌های معماری و بصری فراوانی از جمله شبستان وسیع و زیبا با ستون‌های سنگی، مناره بلند آجری و تنوع آجر چینی در طاق‌های ضربی شبستان است. این مسجد در زمینی به مساحتی در حدود هزار متر مربع ایجاد شده و دارای مناری بلند به ارتفاع ۱۲متر و طاق‌های ضربی و دو شبستان است.
شبستان اصلی قسمت غربی مسجد را تشکیل می‌دهد، که دارای ۹ ستون سنگی است و در قسمت شرقی مسجد نیز حیاطی با ایوان آجری و شبستانی کوچک قرار دارد. سنگ‌فرش مسجد نیز از کاشی فیروزه‌ای است.
در ساخت زیرستون‌های مسجد از سارُچ استفاده شده و محراب مسجد نیز به صورت مُقرنس کاری تزیین شده است؛ تنها مناره مسجد، ۳۰ سال قبل تعمیر شده است.
از آثار باقی مانده در مسجد ۹ منار سنگی و چهار ناودان سنگی و همچنین سنگابی مربوط به زمان قاجار است. در سال ۱۳۷۷ شبستان مسجد دچار آب گرفتگی شده است. مسجد نو در سال ۷۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
خانهٔ نورالله نجفی اصفهانی، مکان گردهم‌آیی آزادی‌خواهان، مردم، علما، روشنفکران و رجال سیاسی فرهنگی اصفهان وبختیاری بود تا دربارهٔ مشروطیت و حکومت قانون و امور مدنی مشورت و هم‌فکری کنند. این خانه که دارای معماری سنتی و چشم نوازی است که از دو شاه‌نشین در جبهه شمالی و جنوبی بنا و نیز دوازده اتاق تشکیل شده‌است، که یادآور طرز زندگی و آداب و رسوم نیاکان ما می‌باشد. این بنا در سال ۱۳۸۴ تبدیل به موزه خانه مشروطه اصفهان شده است.
مسجد جامع قزوین یا مسجد جامع عتیق یا مسجد جامع کبیر از بزرگ‌ترین و کهن‌ترین مساجد ایران است. بنای نخست آن بر روی آتشکد‌ه‌هایی از دوران ساسانیان ساخته شده‌است. بدون شک این مسجد یکی از زیباترین بناهای قزوین برای بازدید گردشگران و توریست‌ها محسوب می‌شود. بنای این مسجد در سال ۱۹۲ هجری ساخته و بعد از یورش مغول‌ها تخریب می‌شود. در حال حاضر مهم‌ترین قسمت‌های به جامانده از مسجد مربوط به دوره‌های سلجوقی و صفویه است.
رئیس سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری دزفول گفت: بخشی از ساباط تاریخی و ثبت ملی بیدل واقع در محله قلعه این شهرستان به علت فشار نخاله‌های ساختمانی تخریب شد.