مرد میانسال هراسان از پله ها پایین آمد. جلوی پایش را به سختی می دید. راه پله ها و حتی در و دیوار دور سرش می چرخید. به در خروجی که رسید به طرف خیابان دوید. کلانتری کمی جلوتر بود و او بارها آن را دیده بود اما حتی تصورش را هم نمی کرد که خودش روزی به آنجا برود تا درباره جنایتی که مرتکب شده بود اعتراف کند.