آئین مشعل گردانی نجفی‌ها و کربلایی‌های مقیم تهران در محله عراقی‌ها واقع در دولت آباد شهرری در شب‌های عزاداری امام حسین (ع) برگزار می‌شود. مشعل‌های حمل شده در این مراسم نمادی از مشعل‌هایی هستند که خیمه گاه اباعبدالله الحسین (ع) را در ظهر عاشورا به آتش کشیدند.
آیین مشعل گردانی نجفی های مقیم قم همه ساله در شب هشتم، نهم و دهم محرم الحرام با حضور دسته طبال و مشعل گردانی سنتی برگزار می‌شود. در این مراسم سنتی نجفی های مقیم قم پس از اجتماع در مسجد امام رضا(ع) گذرخان دسته عزاداری خود را حرکت داده و برای عرض تسلیت به کریمه اهل بیت(ع) به سمت حرم حضرت فاطمه معصومه(س) می‌روند. مشعل‌های حمل شده در این مراسم نمادی از مشعل‌هایی هستند که خیمه گاه اباعبدالله الحسین (ع) را به آتش کشیدند و نواختن گسترده طبل‌ها نیز یادآور نواختن طبل در زمان حمله لشگر یزید به خیمه‌گاه و اهل حرم است که با صدای بلند نواختن طبل مانع از شنیده شدن صدای زنان و کودکان شدند.
همه ساله نجفی‌های مقیم قم در شب نهم و دهم محرم الحرام دسته طبال و مشعل گردانی سنتی خود که یادآور آتش افتادن به خیمه‌های امام حسین (ع) است را از مسجد نجفی‌های بازار گذر خان به حرکت در می‌آورند.
آیین مشعل گردانی هر ساله در شب‌های هشتم، نهم و دهم محرم‌الحرام توسط نجفی‌ها و کربلایی‌های مقیم تهران در محله عراقی‌های مقیم پایتخت، واقع در دولت آباد شهر ری برگزار می شود. مشعل‌های حمل شده در این مراسم نمادی از مشعل‌هایی هستند که خیمه گاه اباعبدالله الحسین (ع) را به آتش کشیدند.
همه ساله نجفی‌های مقیم قم در شب نهم و دهم محرم الحرام دسته طبال و مشعل گردانی سنتی خود که یادآور آتش افتادن به خیمه‌های امام حسین (ع) است را از مسجد نجفی‌های بازار گذر خان به حرکت در می‌آورند.
همه ساله نجفی‌های مقیم قم در شب نهم و دهم محرم الحرام دسته طبال و مشعل گردانی سنتی خود که یادآور آتش افتادن به خیمه‌های امام حسین (ع) است را از مسجد نجفی‌های بازار گذر خان به حرکت در می‌آورند.
طبق آئینی قدیمی هر سال در شب دوازدهم ماه محرم که سوم شهادت سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) و روز شهادت حضرت امام سجاد(ع) است، اهالی برخی محلات قدیم گرگان مانند سبزه مشهد، سر پیر، دباغان و میخچه‌گران، «هیأت دسته‌چوبی» به خون‌خواهی امام و اصحاب باوفایش عازم محلات دیگر این شهر می‌شوند. دسته‌چوبی شبیه دسته سینه‌زنی یا زنجیرزنی است، با این تفاوت که افراد یک چوب یا نی به طول یک متر یا بیشتر را به طور عمودی به دست می‌گیرند و همراه با روشن کردن چند مشعل، چوب‌ها بر بالای سر برده و آن را به بالا و پایین حرکت می‌دهند، با دست دیگر سینه می‌زنند و اشعار خاصی را چون شعار مدد یا علی در مسیر محلات دیگر می‌خوانند.
سپس مشعل داران این مشعل ها را در محل دور می‌دهند. در گذشته گاهی به همراه مشعل، طوق یا علم هم می‌بردند. بعد از ورود مشعل به محله، عزاداران چوب به دست وارد محل می شدند. در پایان هم با شعار ای اهل عزا خدا نگهدار از محل خارج می شوند، سپس به محل دیگری می روند تا این که به محله میدان می‌رسند و در آن جا مراسم دسته چوبی را با دعا به پایان می‌برند.
آیین سنتی مشعل‌گردانی هر سال در شب‌های هشتم، نهم و دهم محرم الحرام توسط عراقی‌های مقیم ایران در محله دولت‌آباد تهران برگزار می‌شود. مشعل‌های حمل شده در این مراسم نمادی از مشعل‌هایی هستند که خیمه گاه اباعبدالله الحسین (ع) را به آتش کشیدند و نواختن گسترده طبل‌ها نیز یادآور نواختن طبل در زمان حمله لشگر یزید به خیمه گاه و اهل حرم است که با صدای بلند نواختن طبل مانع از شنیده شدن صدای زنان و کودکان شوند.
باآغاز ماه محرم و ایام عزاداری حضرت سیدالشهداء (ع) مردم جای جای ایران اسلامی با سنت‌ها و رسوم مختلف به سوگ سالار شهیدان و اصحاب عاشورایی امام عشق می‌نشینند. یکی از این آیین‌های مذهبی و سنتی، مراسم مشعل گردانی است که هر سال در شب‌های هشتم، نهم و دهم محرم الحرام توسط نجفی‌ها و کربلایی‌های مقیم قم برگزار می‌شود. مشعل‌های حمل شده در این مراسم نمادی از مشعل‌هایی هستند که خیمه گاه اباعبدالله الحسین (ع) را به آتش کشیدند و نواختن گسترده طبل‌ها نیز یادآور نواختن طبل در زمان حمله لشگر یزید به خیمه گاه و اهل حرم است که با صدای بلند نواختن طبل مانع از شنیده شدن صدای زنان و کودکان شدند.