خرازی مدیریت منحصربه‌فردی داشت و برای جان بچه‌ها خیلی ارزش قائل بود. از معدود فرماندهانی بود که سرزده به گردان‌ها می‌رفت و سرکشی می‌کرد. بدون اطلاع سوار موتور و ماشین می‌شد و در سنگر‌ها بین رزمندگان می‌رفت و با نیرو‌ها صحبت می‌کرد.
عملیات خیبر یکی از مهمترین عملیات‌های جنگ ۸ ساله بود که، چون در اسفندماه ۱۳۶۲ انجام شد و غالبا در این روزها، خانواده‌های ایرانی در حال آماده شدن برای تحویل سال نو هستند، کمتر به آن پرداخته شده است.
خیلی ازاقوام به مادرم می‌گفتندمگربچه‌هایت راازسرراه آورده‌ای که می‌گذاری به جبهه بروند. مادرم بااینکه اصلاًسوادنداشت می‌گفت مگراین‌هابرای من هستندکه بخواهم نگه‌شان دارم. می‌گفت پدرشان، حسین متعلق به دنیای دیگری بودواین‌هاهم متعلق به دنیای دیگری هستند.
دقایقی برای سازماندهی و اداره این لشکر زحمات زیادی کشید. یاد گرفتن کامل زبان عربی، آموختن ویژگی‌ها و فرهنگ عراقی‌ها، و درک تفاوت‌های ناشی از تفاوت فرهنگ و بینش نیرو‌های مجاهدین عراقی و اسرای عراقی جزو سختی‌های کار فرماندهی تیپ بدر بود.
عبدی در یکی از مأموریت‌های برون مرزی توسط شخصی به نام «ابونبیل» در محل قراری در خیابان الرشید بغداد، لو رفت و اسیر چنگال بعثیون عراق شد. طبق اسناد به دست آمده عبدالزهرا در یکی از زندان‌های عراق اعدام و به شهادت رسیدند.
حسن برادر فرمانده لشکر بود و با وجود اینکه حدود ۵۰ متر آن طرف‌تر، برادر بزرگ‌تر درحال فرماندهی لشکر بود، برادر کوچک‌تر، این طرف با بدن مجروح منتظر نیروی امدادی بود و نه حسن از برادر بزرگ‌تر توقعی داشت و نه باقر به او کاری داشت.
