در سخنان میرفطروس شیفتگی به غرب و غرب زدگی و سکولاریسم موج می زند. او هرجا که فرصت بوده از رژیم شاه و رضاشاه و پسر او و فروغی و سکولاریسم و جدایی دین از سیاست دفاع کرده است.
میرفطروس در کتاب «ایران در گذر روزگاران» ناراحت است که چرا در مقطعی، گروه هایی از روشنفکران ایرانی با رژیم پهلوی مخالفت کردند. میرفطروس، مخالفت با رژیم پهلوی را «نیهیلیسم سیاسی ویران ساز» می نامد.