ابلیس شاگردهایی تربیت کرد که شیاطین انس شدند. آن‌ها این را خوب یاد گرفتند که وقتی می‌خواهند دیگران را فریب دهند، باید اول به زبان چرب و نرمی با آن‌ها صحبت کنند و بعد هم قسم بخورند.
کینه ابلیس نسبت به آدم از آنجا شروع شد که گفت آدم باعث شد که مرا از بهشت خارج کنند و از آن مقامی که داشتم ساقط شوم، و مورد لعن خدا قرار بگیرم. اگر آدم نبود مشغول عبادت خدا بودم.
یکی از صفات برجسته ابلیس ، شیطنت است. شیطنت از واژه شطن به ریسمان و طناب بلندی گفته می‌شود که چارپایان برای محدودیت منطقه چرا و چریدن بدان بسته می‌شوند یا ریسمان بلندی که بدان آب از چاه کشیده می‌شود.
«شیطان» به هر موجود موذى و منحرف‌کننده و طاغى و سرکش، خواه انسانى یا غیر انسانى مى‌گویند و « ابلیس » نام آن شیطان است که آدم را فریب داد و اکنون هم با لشکر و جنود خود در کمین آدمیان است.
بارها در قصص و حکایات شنیده‌ایم که ابلیس و فرزندان او برای فریب انسان‌ها، حتی پیامبران و اولیای الهی، خودشان را به شکلی دیگر در آورده‌اند اما آیا چنین قضیه‌ای درباره اهل‌بیت هم می‌تواند صحت داشته باشد؟
آیت‌الله ضیاءآبادی در تفسیر آیاتی از سوره مبارکه «اسراء» با اشاره به درس‌هایی که باید از رفتار ابلیس گرفت به بیان ویژگی نیرومندترین لشکر شیطان و منشأ انحراف انسان‌ها پرداخت.
