در سه دهه اخیر جزیره کیش به عنوان منطقه آزاد اقتصادی، گردشگری دارای رشد بسیار زیادی در توسعه امکانات و زیر ساخت‌ها بوده است. این رشد سریع باعث شهرت این جزیره به قطب گردشگری جنوب کشور شد. اما این شهرت ظاهری، دارای باطنی از بی عدالتی در توسعه و رشد مناطق بومی نشین است. جزیره کیش در زیر پوست خود محله‌ای دارد که دیده نمی‌شود و مردمانش محروم از ابتدایی‌ترین امکانات و زیرساخت‌های شهری زندگی می‌کنند.
محله صفین قدیم محله‌ای به دور از تجملات و چراغانی‌های جزیره کیش است. محله‌ای که بومیان و کیشوندان قدیمی در آن زندگی می‌کنند. خانه‌هایی که چندین خانوار با کمترین امکانات در آن زندگی می‌کنند و دیوار‌های آن در حال ریزش است. بوی متعفن فاضلاب و خیابان‌ها و کوچه‌های کثیف آن از چشم مسئولین و گردشگران مخفی شده است. توسعه ای که قربانیان آن به حاشیه رانده شده و به حال خود رها شدند.