«کلوان» به معنی قلعه‌بان است. در زمان‌های دور به مکانی که در ارتفاعات قرار می‌گرفت، کلوان گفته می‌شد و شاید به همین دلیل نام این روستا را «کلوان» گذاشته‌اند.
برخی افراد نیز معتقد هستند که «کلوان» به منطقه‌ای که بز کوهی بسیاری داشته، گفته می‌شده است؛ زیرا «کل» به‌معنای بز است. روستای کلوان در سایه کوه کاهار با آب‌وهوایی خنک، مکانی فوق‌العاده با چشم‌انداز‌هایی پر از  درخت گیلاس و درخت سیب و درختان بلند قامت تبریزی است؛ البته زیبایی این روستا در فصل پاییز با مناظر حیرت‌انگیز زرد و نارنجی نیز مثال‌زدنی است و این شما هستید که تصمیم می‌گیرید در چه زمانی از سال به کلوان سفر کنید.

 

دو رودخانه از میان روستای کلوان عبور می‌کنند که از آب آن‌ها برای مصارف خانگی و کشاورزی استفاده می‌شود. چشمه‌های روستای کلوان، مناطق سرسبز کلوان و چشم‌انداز زیبا از ارتفاعات روستا با خانه‌های روستایی احاطه شده در میان درختان سرسبز، از جمله جاذبه‌هایی هستند که در سفر به این روستای بی‌نظیر با آن‌ها روبه‌رو خواهید شد. در روستای کلوان چند جاذبه تاریخی از جمله آسیاب قدیمی کلوان، حمام قدیمی و دو منطقه نوبند و سپیدگل نیز وجود دارند که بازدید از آن‌ها خالی از لطف نیست. به‌علاوه روستای کلوان، پر از خانه‌های گلی و چوبی با سقفی چوبی و ایوانی کوچک و ساده است که قدمت آن‌ها به بیش از صد سال می‌رسد.

 

سبزی‌های کوهی، انواع محصولات لبنی، میوه‌هایی مانند گردو، گلابی، سیب و گیلاس و آلوچه، انواع سبزی‌های کوهی، زرشک کوهی، نان محلی و زیله و همچنین صنایع دستی (حصیر بافی و جاجیم بافی)، از جمله سوغاتی‌های روستای کلوان هستند که می‌توانید در سفر به این منطقه از زنان روستایی خریداری کنید.