به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛حضرت عبدالله‌بن‌الحسین (ع) را باید کوچک‌ترین شهید کربلا دانست. مادرش رباب، دختر امرءالقیس‌بن‌عدی است. وی روز عاشورا دیده به جهان گشود و عصر عاشورا به شهادت رسید.
حضرت عبدالله بن الحسین (ع)، سند مظلومیت کربلا و شقاوت و بی‌رحمی دشمن است. بنابر این گزارش یعقوبی حضرت عبدالله بن الحسین (ع) را پس از ولادت، حضور پدر بزرگوارش ابا عبدالله الحسین (ع) آوردند تا در گوشش اذان و اقامه بگوید. امام حسین (ع) وی را در آغوش گرفت و اذان را آغاز کرد که ناگهان صفیر تیر به گلوی کوچک کودک رسید. قاتل حضرت عبدالله بن الحسین (ع) را عقبة بن بشر غنوی و برخی حرملة‌بن‌کاهل نوشته‌اند.
شایان ذکر است حضرت عبدالله بن الحسین (ع) اگر متولد عاشورا و کربلا باشد نیمروزی بیشتر سن نداشته است. این کودک را نباید با حضرت علی‌اصغر (ع) اشتباه گرفت. به احتمال قوی کودکی که بر سینه اباعبدالله (ع) دفن شده است، همین حضرت عبدالله‌بن‌الحسین (ع) است. اگر کودک دفن شده به دست اباعبدالله (ع) در پشت خیمه‌ها همین کودک باشد، کودک خوابیده بر سینه اباعبدالله (ع)، حضرت علی‌اصغر (ع) است.
گفتنی است در زیارت اباعبدالله (ع) می‌خوانیم:صلّی الله علیک و علیهم و علی ولدک علیّ‌الاصغر الّذی فجعت به.
حضرت عبدالله‌بن‌الحسین (ع)، شهید اذان در کربلاست و شهادت او گواه ستیز دشمن با فرهنگ نماز و معنویت است.
منابع:
۱. تاریخ یعقوبی
۲. ذخیرة‌الدّارین
۳. اکلیل‌المصائب
۴. آینه در کربلاست (محمدرضا سنگری)
انتهای پیام/