در ظاهر به نظر میرسد نویسنده برای انتخاب سوژهها مختار است؛ ولی این دنیای تحمیل شده اوست که او را به این سمت سوق میدهد.

حسین مقدس نویسنده در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیرامون سوژهیابی نویسندگان گفت: نویسندگان به سراغ سوژهها نمی روند، بلکه سوژهها به سراغ نویسندگان میآیند. حقیقت این است که علائق و تعلقات نویسندگان و همچنین دنیای آنان و دیگر پدیدههای ادبی یا هنری تحت موقعیتهای مختلف اجتماعی ، خانوادگی، اقتصادی، سیاسی و غیره شکل میگیرد.
وی افزود: لذا هر چند که ظاهرا به نظر میرسد نویسنده مختار است که سوژههایش را انتخاب کند، اما دنیای درونی و تحمیل شده اجتماعی او تحت شرایط خاص او را ناخودآگاه به سمت های خاصی سوق می دهند.
این نویسنده در ارتباط با نقش تخیل بیان کرد: تخیل اساس و پایه آثار ادبی است و ادبیات را میسازد. زیرا تخیل عبارت است از: طغیان آدمی در مقابل واقعیت. هرجا واقعیتها ناخوشایند باشند یا محتاج تغییر و بازنگری، پای قوه تخیل به میان میآید. تخیل ناشی از واکنشی عاطفی نسبت به عینیات ناخواسته و نامطلوب است.
مقدس ادامه داد: تخیل انعکاس آرزوها، آمال و خواستههایی است که امکان وقوع نیافتهاند. اساس ادبیات مبتنی بر احساس آدمی نسبت به واقعیت است. لذا نویسنده یا هنرمند از آنجایی که نسبت به سمت و سوی واقعیت جانبدار است و به لحاظ احساسی و عاطفی از آن متاثر است، این ویژگی در تار و پود محصول او بازتاب مییابد و منعکس میشود. تحت شرایطی که نویسندگان نسبت به موقعیت جانبدارند، تخیل از جایگاه ویژه ای برخوردار است و خلق اثر بدون تخیل امکان بروز پیدا نمیکند.
انتهای پیام/