به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گاهی کسی را نسبت به دیگران اولی‌تر (بخوانید اولاتر) می‌دانیم و او را نسبت به دیگری ترجیح می‌دهیم.

این مسئله تا چه اندازه صحت دارد و تا چه حد قضاوت ما درست است؟

برای روشن‌تر شدن مطلب، سراغ معنای کلمه می‌رویم. کلمه «اولی» در زبان عربی به معنای «سزاوارتر» یا «صوابتر» است. بسیاری از شاعران و نویسندگان نیز آن را به همین عنوان استفاده کردند. اما در فارسی آن را به عنوان صفت مطلق می‌گیرند و «تر» علامت صفت تفضیلی را بر آن می‌افزایند. برخی از فضلا کاربرد کلمه «اولی‌تر» را اشتباه می‌دانند. اما بزرگان شعر و نثر فارسی آن را به کار برده‌اند و غلط نیست. 

هجویری در کشف المحجوب خود کلمه «اولی‌تر» را به کارمی‌برد و می‌نویسد:

«شبلی..‌.... چهار هزار درم در آب انداخت. گفتند: چه می‌کنی؟ گفت: سنگ به آب اولی‌تر.»

سعدی در کتاب «گلستان » خود می‌گوید: 

«ترک احسان خواجه اولی‌تر          کاحتمال جفای بوابان»

منبع: ابوالحسن نجفی، غلط ننویسیم، چاپ یازدهم

انتهای پیام/