به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، بافت‌های قدیمی به دلیل قدمت و فرسودگی، تخریب ناشی از آن، کمبود و حتی نبود تجهیزات شهری، دچار نارسایی‌هایی در پاسخگویی به نیازهای امروز زندگی شده‌اند به همین دلیل جمعیت بومی ساکن این بافت‌ها به حاشیه شهرها مهاجرت می‌کنند و مهاجران روستایی و اقشار کم درآمد جایگزین آن‌ها می‌شوند.

مردم دوست دارند خانه‌ای داشته باشند دارای حیاط که یکی از عناصر معماری ایرانی است و با لذت از طبیعت به سوی آرامش هدایت شوند.

خانواده‌های ایرانی در خانه‌هایی با معماری سنتی و با توجه به ترکیب‌بندی فضای داخلی از آسایش بسیار بیشتر بهره‌مند بوده‌اند و صوت و صدا، گرما و سرما کمتر به درون اتاق‌ها نفوذ می‌کرد و فضای طراحی شده دارای چشم‌اندازهای بسیار مناسب بود و برخی مردم در زمین محوطه خانه خود سبزیجات متنوعی پرورش می‌دادند اما تنوع در بناهای مدرن امروزی نسبت به شیوه‌های معماری کهن ایرانی کمتر رعایت می‌شود و بیشتر از معماری اروپایی بهره می‌گیرند.

عباداله فتح‌اللهی مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران اظهار کرد: مشکلات و موانع نوسازی در هر منطقه‌ای به تفکیک، شناسایی و مورد بحث و تبادل نظر قرار می‌گیرد و سپس اولویت‌های اقدام نوسازی در هر محله، مشخص و برنامه‌ریزی جهت رفع کسری سرانه‌های خدماتی و تأمین زیرساخت‌ها و غیره معین می‌شود و مورد تصویب قرار می‌گیرد.

آسیب‌پذیری در برابر زلزله و نیز عدم تطابق شهرسازی سنتی با زندگی امروز شهری دارای مشکلات روبنایی و زیرساختی فراوان در زمینه ناهنجاری‌های اجتماعی هستند.

بافت‌های فرسوده شهری مشکلات متعددی دارند و در برخی موارد در بروز ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی از ویژگی‌های مشترکی برخوردار است.

با توجه به این که معماری گذشته دارای محاسنی بوده که از جمله می‌توان به چشم انداز مناسب اتاق‌ها، نفوذناپذیری گرما و سرما به داخل خانه اشاره کرد که با استفاده از معماری سنتی ولی برگرفته از علم روز و گرایش به طرح‌های ایرانی و اسلامی کمتر به سوی معماری اروپایی برویم.

انتهای پیام/