حدیث روز؛
شعری زیبا از امام علی(ع) درباره دوری از گناه
به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران، 

امام على عليه السلام :


اَدَّبْتُ نَفْسى فَما وَجَدْتُ لَها                      بِغَيرِ تَقْوَى الاْلهِ مِنْ اَدَبِ
فى كُلِّ حالاتِها وَ اِن قَصُرَتْ                       اَفْضَلَ مِنْ صَمْتِها عَنِ الْكَذِبِ
وَ غيبَةِ النّاسِ اَن غيبَتَهُم                         حَرَّمَها ذُوالْجَلالِ فِى الْكُتُبِ
اِن كانَ مِن فِضَّةٍ كَلامُكِ يا                        نَفْسُ فَاِنَّ السُّكوتَ مِن ذَهَبِ؛

به ادب و تربيت نفس خود پرداختم و براى ‏آن
  ادبى بهتر از تقواى الهى در تمام حالاتش نيافتم

و اگر از پس اين امر برنيامد                     
 براى آن چيزى بهتر از دم فروبستن از دروغ نيافتم

و از غيبت مردمان، همانا غيبت آنان را       
خداوند با عظمت در كتاب‏ها حرام كرده است

اى نفس، اگر سخن تو                          
نقره است، سكوت طلاست


                                                                (اعلام الدين، ص 273)