اگرچه موارد کلی عقبماندگی ذهنی در سالهای اخیر تغییر چندانی نکرده است، اما موارد شدید این اختلال تا حدود یک دوم کاهش یافته است.

مهدی شفیعی، روانپزشک در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران تصریح کرد: در بین مبتلایان به عقبماندگی ذهنی، بروز مشکلات شدید رفتاری و اجتماعی چندان شایع نیست، چرا که موارد شدید این نوع اختلال در مقایسه با موارد با شدت کمتر، چندان بالا نیست.
وی افزود: اگرچه موارد کلی عقبماندگی ذهنی در سالهای اخیر تغییر چندانی نکرده است، اما موارد شدید این اختلال تا حدود یک دوم کاهش یافته است.
شفیعی گفت: علت کاهش موارد شدید عقبماندگی ذهنی در سالهای اخیر، مراقبتهای خوب در دوران نوزادی و جنینی است.
وی با اشاره به این که عوامل مختلفی در بروز عقبماندگی ذهنی مؤثر است، یادآور شد: به طور عمده در ازدواجهای فامیلی بروز عقبماندگی قابل ملاحظه و در ازدواجهای غیرفامیلی این بیماری بسیار کمتر بروز میکند.
شفیعی خاطرنشان کرد: نوع مواجهه با فرد مبتلا به عقبماندگی ذهنی موضوع بسیار مهم است و با اقدامات آموزشی و اجتماعی میتوان بسیاری از مشکلات افراد دچار عقبماندگی ذهنی و حتی خانواده و اطرافیان آنها را برطرف کرد.
انتهای پیام/