علامه شهید مطهری پس از بازگشت از سفر پاریس و ملاقات با امام خمینی(ره) چنین فرمود: «من که 12 سال در خدمت این مرد بزرگ تحصیل کردهام، باز وقتی که در سفر اخیر به پاریس به ملاقات و زیارت ایشان رفتم، چیزهایی از روحیه او را درک کردم که نه فقط بر حیرت من افزود، بلکه بر ایمان من اضافه کرد.»
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، با یادآوری این فرموده مقام معظم رهبری که فرمودند بزرگداشت امام خمینی(ره) برای ما جنبه اعتقادی، ایمانی، انقلابی و عاطفی دارد، به بیان مطالبی درباره نقش خدا و ایمان در زندگی حضرت امام(ره) پرداخته میشود. استواری آدمی در برابر مشکلات یا آرامش درونی انسان هنگام مواجهه با انبوه سختیها و ناملایمات از یک عامل تقویت کننده و آرامبخش درونی حکایت دارد که همان ایمان قوی به خداوند و ارتباط عمیق و مستحکم با آن مبدأ قدرت بیکران است.
به عبارت دیگر، انسان مؤمن هنگام مواجه شدن با انبوه مشکلات همچون اقیانوس بیکران و عمیقی است که تندباد حوادث ظاهر آن را متلاطم، مواج و خروشان مینماید. لیکن اعماق آن از یک آرامش وصف ناشدنی برخوردار است و مبتلا نشدن افراد مؤمن به بیماریهای روانی به گفته روانشناسان با وجود دارا بودن مشکلات فراوان در طول زندگی، از آرامش درونی برخاسته از ایمان مذهبی آنها حکایت دارد و آیه شریفه قرآنی «و هو الذی انزل السکینه فی قلوب مؤمنین» مؤیدی روشن و گواهی صادق بر این حقیقت است. شکی نیست که آرامش ستودنی و اعجاببرانگیز امام راحل(ره) در طول زندگی، چه آن زمان که در حبس یا تبعید یا در معرض انواع تهدیدها به سر میبردند و چه آن زمان که با پیروزی انقلاب اسلامی بر قلب ملت ایران به عنوان محبوب دلها فرود آمدند، از ایمان والا و عمیق آن عزیز سفرکرده حکایت داشت.
لذا ایشان به کرات میفرمود: «به والله هرگز نترسیدهام» و نیز در پایان وصیتنامه مهم الهی و سیاسی خویش فرمود: «با دلی آرام و قلبی مطمئن و ضمیری شاد و روحی امیدوار به فضل الهی از خدمت شما مرخص میشوم.» جالب است که علامه شهید مطهری پس از بازگشت از سفر پاریس و ملاقات با امام خمینی(ره) چنین فرمود: «من که 12 سال در خدمت این مرد بزرگ تحصیل کردهام، باز وقتی که در سفر اخیر به پاریس به ملاقات و زیارت ایشان رفتم، چیزهایی از روحیه او را درک کردم که نه فقط بر حیرت من افزود، بلکه بر ایمان من اضافه کرد.» پرسیدند چه دیدی؟ فرمودند:
«4 آمن را در وجود ایشان دیدم که عبارتند از:
1- آمن بهدفه یعنی به هدفش ایمان دارد. اگر دنیا جمع بشود، نمیتواند او را از هدفش منصرف کند.
2- آمن بسبیله: یعنی به راهی که برای وصول به هدفش انتخاب کرده است، ایمان دارد و امکان ندارد بتوان او را از این راه منصرف کرد. شبیه همان ایمانی که پیامبر(ص) به هدف و راهش داشت.
3- آمن بقومه: یعنی به ملتش ایمان دارد. در میان همه رفقا و دوستان احدی را سراغ ندارم که مثل ایشان به مردم ایمان داشته باشد.
4- آمن بربه: یعنی به خدایش ایمان دارد و در جلسه خصوصی به من میگفت این ما نیستیم که چنین میکنیم. من دست خدا را به وضوح حس میکنم.»
شهید مطهری در ادامه میافزاید: «این مردی که روزها مینشیند و این اعلامیههای آتشین را میدهد، سحرها حداقل یک ساعت با خدای خویش راز و نیاز میکند، آنچنان اشکهایی میریزد که باورش مشکل است. این مرد درست نمونه علی(ع) است. درباره علی(ع) گفتهاند در میدان جنگ به روی دشمن لبخند میزد و در محراب عبادت از شدت زاری بیهوش میشد و ما نمونه او را در این مرد میبینیم.» آری قدرت و نفوذ معنوی و خارقالعاده امام عزیز(ره) برخاسته از ایمان عمیق او به خداوند و رابطه معنوی و پیوند مستحکم او با آن مبدأ قدرت بینهایت است و صلابت و پایمردی او در طول زندگی پرفراز و نشیب او نیز جز در پرتو ایمان کامل او به خداوند و اعتقاد او به امدادهای الهی توجیهپذیر نیست، لذا مقام معظم رهبری فرمودند: «اخلاص، صفای باطنی و رابطه معنوی و پیوند مستحکم میان امام(ره) و خدای مقلبالقلوب موجب شد که دستی نیرومند برای برافکندن بنیادهای مادی شود.»
سخنان یکی از نویسندگان غربی نیز شنیدنی است که میگوید: «امام خمینی(ره) یک توفان بود، لیکن برخلاف تمامی توفانها که ویرانگر و وحشتآفرین و نگرانکننده هستند، انسان در توفان وجود امام(ره) آرامش مطلقی را احساس میکرد.» خلاصه اینکه در سخنان و تمامی رفتارهای امام(ره) خداوند جلوهگر است و این نگاه در تمامی سخنان و رفتارها و موضعگیریهای امام(ره) بخوبی بیانگر آن است که خدامحوری در تمامی ابعاد زندگی امام(ره) حاکم بود و خدای عزوجل فرمانده اصلی وجودامام و امام فرمانبر علیالاطلاق خداوند بود و اصلاً امام ارزش آدمی را در بندگی خدا و ارزش زندگی را به فرمانبری از فرامین الهی میدانست، چرا که او با دستیابی به درجات بالای ایمان مذهبی در خدا فانی میشد و جز خدا نمیدید و جز برای رضای او گام بر نمیداشت، لذا در یک بیان شعری بسیار زیبا و عارفانه که از اوج شخصیت عرفانی امام عزیز(ره) حکایت میکند، میفرماید:
پیر میخانه بنازم که به سرپنجه خویش
فانیام کرده، عدم کرده و تسخیرم کرد
خادم درگه پیرم که زدلجویی خود
غافل از خویش نمود و زبر و زیرم کرد
در یک جمله باید گفت امام(ره) همانطور که خود فرمود: دلداده یار بودند و به دلیل همین دلدادگی، شهره بازار شدند و رمز ماندگاری امام عزیز(ره) نیز در همین یک جمله خلاصه است.