کد خبر: ۴۸۶۱۸۲۳
تاریخ: ۱۴ خرداد ۱۳۹۳ - ۲۰:۵۶
هر شب با قرآن/ تصویری شگفت از بی‌اعتباری دنیا!
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
بعد از خود چه باغها و چشمه‌سارها بر جاى گذاشتند، (25) و كشتزارها و خانه‌هاى نيكو، (26) و نعمتى كه در آن غرق شادمانى بودند. (27) بدين‌سان بودند و ما آن نعمتها را به مردمى ديگر واگذاشتيم. (28)
* این آیات از نقطه های اوج ادبیات قرآنی است که در تصویر نعمت ها و زوال آنها و بی اعتنایی عالم بر این زوال نظیر ندارد.
* این آیات منبع الهام چه بسیار اشعار بدیع و جذاب در ادب پارسی بوده است و از نظر صنایع ادبی چنان است که گویی معانی کلمات آن تمام از پردۀ الفاظ به در آمده و در پیش روی خواننده رقص و پایکوبی می کنند و از نظر کثرت صنایع بدیعی چنان است که بر هر کلمه ای انگشت گذارند در آن کلمه لطیفه ای به کمال خرج شده است:
بر هر حرفی که درج کردی علمی به کمال خرج کردی
* کلمۀ اول آیه (کم ترکوا) یعنی «چه بسیار ترک گفتند» و این ابهام از هر وضوحی در بیان واقعه قوی تر است، چنانکه کلمۀ «چه ها» در بیت زیر از الهی قمشه ای:
* چگونه می توان در چند کلمه سک زندگی سعادت آمیز دنیوی را نقش کرد از باغها و چشمه ها و بارگاهی که به گرمی مردمان را درآغوش گرفته است و انواع نعمت ها که در آن نعمتها شاد و خندانند، و آنگاه به گردش قلمی همۀ آن نعمتها را از ایشان باز گرفتن و به قومی سپردن و آسمان و زمین را در عین حال که فرموده است بر ایشان نگریست به گریه وا داشتن:
از آن التماس ها و زاری ها که کرده اند و مهلتها که خواسته اند و نیافته اند و از بی اعتنایی عالم به بینوایی ایشان و همه و همه در چند کلمۀ کوتاه دارای وزن و آهنگ و قافیه و آکنده از تناسبات لفظی و معنوی.
آیه 25- 29 سوره دخان
كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (25) وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (26) وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ (27) كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ (28)بعد از خود چه باغها و چشمه‌سارها بر جاى گذاشتند، (25) و كشتزارها و خانه‌هاى نيكو، (26) و نعمتى كه در آن غرق شادمانى بودند. (27) بدين‌سان بودند و ما آن نعمتها را به مردمى ديگر واگذاشتيم. (28)
* این آیات از نقطه های اوج ادبیات قرآنی است که در تصویر نعمت ها و زوال آنها و بی اعتنایی عالم بر این زوال نظیر ندارد.
* این آیات منبع الهام چه بسیار اشعار بدیع و جذاب در ادب پارسی بوده است و از نظر صنایع ادبی چنان است که گویی معانی کلمات آن تمام از پردۀ الفاظ به در آمده و در پیش روی خواننده رقص و پایکوبی می کنند و از نظر کثرت صنایع بدیعی چنان است که بر هر کلمه ای انگشت گذارند در آن کلمه لطیفه ای به کمال خرج شده است:
بر هر حرفی که درج کردی علمی به کمال خرج کردی
* کلمۀ اول آیه (کم ترکوا) یعنی «چه بسیار ترک گفتند» و این ابهام از هر وضوحی در بیان واقعه قوی تر است، چنانکه کلمۀ «چه ها» در بیت زیر از الهی قمشه ای:
کجایی ای یار بی نشانم بیا که بر دیده ات نشانم
بیان کند چشم خون فشانم که از رقیبان چه ها شنیدم
بیان کند چشم خون فشانم که از رقیبان چه ها شنیدم
از آن التماس ها و زاری ها که کرده اند و مهلتها که خواسته اند و نیافته اند و از بی اعتنایی عالم به بینوایی ایشان و همه و همه در چند کلمۀ کوتاه دارای وزن و آهنگ و قافیه و آکنده از تناسبات لفظی و معنوی.
پرویز به هر خوانی زرّین تره بنهادی کردی ز بساط زر زرین تره را الوان
پرویز کنون گم شد زان گمشده کمتر گو «زرّین تره» کو بر خوان، رو «کَم تَرَکوا» برخوان
خاقانی
پرویز کنون گم شد زان گمشده کمتر گو «زرّین تره» کو بر خوان، رو «کَم تَرَکوا» برخوان
خاقانی
* مضمون بی اعتباری عالم و بی وفایی دهر و بی ثباتی نعمتهای دنیا ومقامات آن را در جای جای شعر پارسی می توان دید.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید